“என் கையில் வைத்திருக்கும் இந்தச் சிறிய சாவி, என் குடியிருப்பின் திறவுகோலாக இருந்தது. இதுவே எங்கள் வீட்டில் எஞ்சியிருப்பது. இனி இல்லாத வீட்டிற்கு ஒரு திறவுகோல். எங்கள் வீடு நீண்ட காலமாகக் குறிவைக்கப்பட்டு, இறுதியாகத் தாக்கி தரை மட்டமாக்கப்பட்டது. எங்கள் வீடு ஆறு அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளைக் கொண்ட மூன்று மாடிக் கட்டிடத்தின் […]
ஒரு நூல் சாதிகளைப் பிரிக்கிறது. ஒரு நிறம் மதங்களைப் பிரிக்கிறது. ஒரு கொடி தேசப் பற்றாளர்களையும் தேச விரோதிகளையும் பிரிக்கிறது. கொடியும், தேசப் பற்றும் நமக்கு. தேசம் அவர்களுக்கு.
நான்கு கைகளுடன் திரியக்கூடியவனென என்னைக் கேலிபேசினார்கள்-காரணம் என்னிடம் ஒரு வயலினும் அதை மீட்டும் வில்லும் இருந்ததால் இந்த வயலின் என் கைக்கு வந்த கதையைச் சொல்ல வேண்டுமானால் நான் இந்த மண்ணுக்கு வந்த வரலாறைக் காட்டிலும் துயரமானது இன்னும் உங்களுக்குத் தெளிவாகச் சொல்லவேண்டுமானால் இக் கருவியின் கம்பிச் சரங்களுக்கும் என் தொப்புள் கொடிக்கும் இசைவான உறவென்று […]
கைகளால் மலத்தை அள்ளுபவனைக் கண்டபோது மும்மலங்களை அடக்கச் சொன்ன புத்தனுக்கு நான்காவது மலத்தை அடக்கும் ஆசை பிறந்தது.! ஆத்திரத்தை அடக்குவது போலல்ல என்பதை அறிந்தவன் எதைத் தடுப்பது மலம் அள்ளுபவனையா? மலத்தையா? அதைக் கழிப்பவனையா? போராட்டம் எழுந்தது புத்தனுக்குள். கழிப்பிடத்தை ஒழித்தால் கழிவள்ளுபவர்கள் ஒழிந்துவிடுவார்களா என்ன.. கழிவள்ளுபவன் புனிதன் என்கிறது தலையில் பிறந்த சாத்தானின் வேதம். […]
-இரா.மோகன்ராஜன் புளியம்பழத்தின் சுவையை அறிந்த சிறுமி அதன் மரத்தைப் பார்க்க பெரு விருப்புக் கொண்டாள். புளிய மரத்தைத் தேடி அலைந்த ஊர் பெயர்களில் புளி இருந்ததே தவிர புளிய மரம் இருக்கவில்லை. புளி இருந்த இடங்களிலோ மரங்கள் இருக்கவில்லை. முன்பு புளிய மரம் இருந்த இடம் என்று சிலர் அலைபேசி கோபுரங்களைக் காட்டினர் அலைபேசி […]
– இரா.மோகன்ராஜன் சாலையோரம் நாயொன்று பரிதாபமாக இறந்துக் கிடப்பதாக உணர்வுப் பொங்க ஓடிவந்து சொன்ன சீடனைக் கையமர்த்தி பிறிதொரு சீடனைப் பார்த்துவர அனுப்பினான் முகக்குறியற்ற கவுதமப் புத்தன். திரும்பி வந்த சீடன் அது கொரோனாப் பெருந்தொற்றுக்கு ஆளாகியிருக்கிறது. அதன் நாவில் தொற்றின் வீச்சமும் கண்களில் இவ்வுலகுக் குறித்த அச்சமும் உறைந்திருக்கின்றன என்றான் பதட்டத்துடன். புத்தன் மவுனமாக […]
-லிபி ஆரண்யா கூடுதல் அன்பொன்றை எதிர்கொள்ளும்போது பரவசப்படாதீர் பெருமிதங்கொள்ள ஏதுமில்லையதில் கூடுதல் அன்பு என்பது கூடுதல் ஆசீர்வாதம் ப்ரார்த்தனைகளின் நேர்க்கூற்று அது சாகசத்தின் அயற்கூற்றாக ஒருபோதும் மாற்றாதீர் வாஞ்சையுடன் விரித்து நிற்கும் விருட்சத்தின் பசிய கரங்களில் பறவையென அது அமரும் கணத்தில் கிளையின் குறுநடனம் வரவேற்பின் உற்சவம் பறவை […]
ச.மருது துரை ‘இருபதில் சோசலிஸம் பேசாதவனும் அறுபதில் சோசலிஸம் பேசுறவனும் முட்டாள்கள்’ இப்படி ஒரு பெரியமனிதர் சொன்னதாய் இருபதுகளில் நண்பன் ஒருவன் சிலாகிக்க வழக்கம்போல் அன்று சிரித்து கலைந்தோம் அவரவர் பயணம் அவரவர் திசை பிரிந்து வளைந்து நெளிந்து நிமிர்ந்து வட்டியும் முதலுமாய் வாழ்க்கை இருபதின் லட்சியம் இளமை மாறாதிருக்குமா ? இன்று நாங்கள் அறுபதை […]
ச. மருதுதுரை கொட்டிய குளவி வீங்கிய விரல் நீங்கா வலி தாங்கிதான் நடக்க அச்சச்சோ… செருப்ப தட்டி பாத்து போடக்கூடாதா ? உன் விசாரிப்பில் விடியல் தூறலும் சேர நனைந்தபடி கடக்கிறேன் எங்கிருந்தோ ஓடிவந்து என் பாதம் பிடித்து கதறியபடி அம்மா தன் வலி பொறுத்து என் வலி தாளா அம்மா இந்நேரம் என் […]
-கவிஞர் வனம் செழியரசு மழையால் அல்ல மானுடப் பிழையால் வீழ்ந்தது ஆலமரம்… கடைக்காரர்களின் கருணையினால் விடைபெற்றுக் கொண்டு வீழ்ந்த மரம் கம்பனைக் காத்த சடையனைப் போல பல வம்பரைக் காத்தது தம்சடை விழுதால் குருவினைக் காக்க தொடையினைத் தந்த கர்ணனைப் போல கொடையினை விரித்து மக்களைக் காத்த தானமரம்… […]
