சுகன்யா ஞானசூரி “கவிதை மனிதனின் அழகுணர்ச்சியையும் உணர்ச்சிப் பான்மையையும் சாந்தி செய்வது“ – புதுமைப்பித்தன். ஒரு பிரதியின் மீதான வாசிப்பின் மதிப்பீடு என்பது முன்பே தீர்மானிக்கப்பட்ட முடிவுகளை நோக்கிய தீர்ப்புகளாக இருக்கக்கூடாது. ஒவ்வொரு முறை வாசிப்பிலும் அப்பிரதி புதிய கிளர்ச்சியினை, புதிய தெறிப்புகளை வழங்கும் சாத்தியமுள்ளவை. ஏதோவொரு கணத்தில் எவரோ ஒருவருக்கான திறப்பினைத் தரும் வல்லமை ஒவ்வொரு […]
தோழர் சுகன்யா ஞானசூரியின் “நாடிலி” கவிதைத் தொகுப்பு சமீபத்தில் வாசிக்கக் கிடைத்தது. தமிழ்நாட்டின் ஈழத்தமிழருக்கான அகதி முகாம் ஒன்றில் வசித்துவருகிறார். 90 களில் நடைபெற்ற யாழ்ப்பாண, வன்னி சமர்களின் தொடர்ச்சியாக நடைபெற்ற இடப்பெயர்வுகளில் இவருடைய குடும்பமும் இடம்பெற்றிருந்ததாக அவர் குறிப்பிடுகிறார்.
தமிழ் இலக்கியத்தில் போர் இலக்கியத்திற்கு ஈராயிரம் ஆண்டு பாரம்பரியம் இருக்கிறது. புறநானூற்றுக்குப் பிறகு போரினை மையம் கொண்ட படைப்புகள் தமிழ் இலக்கியத்தில் விரல்சுட்டும் அளவில்கூட இல்லை. சமகாலத்தில் ஈழப்போர் அதற்கான வாய்ப்பை வழங்கியிருப்பதாகவே தெரிகிறது. குணா கவியழகன் இந்த போர் இலக்கியங்களில் தவிர்க்கவே முடியாதவராக தனது ஐந்து நாவல்களினூடாக சாட்சியமாக்கியிருக்கிறார். நஞ்சுண்ட காடு, விடமேறிய கனவு, […]
இரவுப் பணியொன்றின்நள்யாமத்தில்சன்னலைத் திறந்துவெளியே பார்க்கிறேன்.நோய்க்கரம் தீண்டிய பூமியின் மேலேகரிய மேகத்தின் அடர்த்திஎன்னை அழுத்துகிறது.சாரல் மழையும் சூடான தேநீரும்நினைத்த மாத்திரத்தில்வாய்ப்பதில்லையே.விடியலின் பாடலொன்றைஇசைத்தபடிஉலவும் நிலவைக்கண்டுகொண்டதாய்மின்னும் தூரத்து நட்சத்திரங்களில்ஒன்றுநீள்கோடு வெட்டி வீழ்கிறது.காற்றின் மெளனம் ஒரு புரியாதமொழி.அவசர ஊர்தியின் அலறலோடுமனிதர்களின் கூப்பாடுகள்மருத்துவமனையின் சுவற்றிற்குவெளியேயும் இரைகிறது.அகதிகளின் குடில்களைப்போல்வளாகத்தின் சுவரெங்கும் தொங்கும்குரோட்டன் செடிகளைதுயர்க்காலத்தின் சிறு சலனமின்றிநேர்த்தியாய் வெட்டியவனின்/ளின்மரணம் அழகியதாகட்டும்.நம்பிக்கையின் கண்ணி அறுபடாதுபல தசாப்தங்கள் தாண்டியும்அகதியாகவே […]
பாடல்-1 நிலம் பூத்த காலையில்உன் பிறப்பின் சேதிஎனக்கு சொல்லப்பட்டது மகளே!முன்னொரு நாளில்நிலமிழந்தவனின் பாதம்கரைதேடி கடல்மீதுநிலைகொள்ளாதிருந்ததைமீண்டும் உணர்ந்தன.வெயிலேறித் தகித்த கோடை நாளில்வாரி அணைத்தபோதுஇந்த உலகமேசுபிட்சமாயிருந்தது.உனையேந்தியஎன் கரங்களில்இழந்துபோன என் நிலம்புன்னகைக்கக் கண்டேன். பாடல்-2 தாயொடு தனித்திருக்கும்சேயுன் மனம்அச்சத்தில் இருப்பதை அறிகிறேன்.துள்ளியோடும் மென்பாதங்களின்தவிப்பு புரிகிறது மகளே.கொடுநோய்க் காலம்தான் இது.பள்ளியின் நண்பர்களை மட்டுமல்லவீட்டருகாமை நண்பர்களையும்பாராதிருக்கும் இக்காலத்தேநேரலை வகுப்புகள்உன்னம்மைக்கும் பெரும்சுமைதான். பாடல்-3 வேப்பம் […]
