ஏங்கெல்ஸ் – டோனி கிளிஃப்
ஏங்கெல்ஸ்
-டோனி கிளிஃப் 1
(தமிழாக்கமும்2, அடிக்குறிப்புகளும் : செ. சண்முகசுந்தரம்)
மார்க்சுக்கு தான் ஒரு துணைவன்3மட்டுமே என்று ஏங்கெல்ஸ் தன்னைப் பற்றிக் கூறியதைச் சொல்லி நான் என் சொற்பொழிவை ஆரம்பிக்கிறேன். நேர்மையாகப் பார்த்தால் மார்க்சின் கடைக்கோடித் தொண்டனாக இருப்பதே ஒரு சாதனைதான். ஆனால் உண்மையில் ஃபிரடெரிக் ஏங்கெல்ஸ் தனது பங்களிப்பைக் குறைத்து மதிப்பிட்டதாகவும், மிக அடக்கமாகவும் இருந்தார் என்றே நான் கருதுகிறேன். அவர் மார்க்சுக்கு துணைவனாக மட்டுமல்லாமல் அதற்கு மேலாகவும் இருந்தார். அதன்மூலம் மார்க்சியத்திற்கு மிகப்பெரும் பங்களிப்பை அவர் செய்தார். மார்க்சை அவர் சந்திப்பதற்கு முன்பும், மார்க்ஸ் இறந்தபிறகான காலங்களில் தனித்தும் அவர் இச்சாதனையைச் செய்தார் என்றே நான் கூறுவேன்.
இது குறித்து மேலும் ஆராய்வதற்கு எளியவழி ஒன்று உள்ளது. மார்க்ஸ், ஏங்கெல்ஸ் இருவரின் மொத்தப் படைப்புகளை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் மையத்தன்மை பற்றிய கருத்து முதலில் அவர்களின் எழுத்துக்களில் எப்போது தோன்றியது என்பதைத் தேடுங்கள். மார்க்ஸ் அல்லது வேறு எவரும் இக்கருத்தை முதலில் கூறினரா? இல்லை. ஏங்கெல்ஸ் 1844 இல் எழுதிய ‘இங்கிலாந்தில் தொழிலாளி வர்க்கத்தின் நிலைமை’4 என்ற நூலில்தான் இக்கருத்து முதன்முதலில் காணக்கிடைக்கிறது. வரலாற்றில் மட்டுமல்ல, சமூகத்தின் எதிர்காலத்திலும் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் பங்கு குறித்த ஒரு சிறப்பான அறிமுகமே இந்நூல்.
இப்புத்தகத்தில் வெளிப்படுத்தப்பட்டிருக்கும் கருத்துகள் அனைத்தும் நூலகங்களில் உருவாக்கப்பட்டவை அல்ல என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ளவேண்டும். மிகச்சிறந்த கருத்துகள் நூலகங்களில் உருவாக்கப்படுகின்றன என நீங்கள் நினைத்தால் நீங்கள் கனவு கண்டு கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்றுதான் அர்த்தம். உண்மை என்னவென்றால், மார்க்ஸ் கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கையில் எழுதியதுபோல கம்யூனிஸ்டுகள் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் வரலாற்று மற்றும் சர்வதேச அனுபவங்களை பொதுமைப்படுத்துகிறார்கள். அதாவது தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் இந்த அனுபவங்களிலிருந்து நீங்கள் கருத்துகளை உருவாக்கிடவேண்டும்.
இந்தச் செயல்முறை எப்படி வேலை செய்கிறது என்பதை அறிய ஒரு உதாரணம் பார்ப்போம். 1848 இல் வெளியிடப்பட்ட கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் அறிக்கையில்5, சோசலிசப் புரட்சிக்குப் பிறகு என்ன நடக்கும் என்பது குறித்த கருத்துக்கள் தெளிவற்றவையாகவே இருந்தன. பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரம் குறித்துப் பேசும் அறிக்கை, அது எப்படிப்பட்டதாக இருக்கும் எனச் சொல்லவில்லை. 1871 ஆம் ஆண்டில் மார்க்ஸ் மேலும் ஒரு சிறு நூலை எழுதுகிறார். அந்நூலில் பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரத்தின் கீழ் எந்த அதிகார வர்க்கமும், ராணுவமும் கூட இருக்கமாட்டாது என்கிறார். அதிகார வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த அனைத்து அதிகாரிகளும் மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள் என்கிறார். அதுமட்டுமல்ல அவர்கள் எந்நேரமும் மக்களால் திரும்ப அழைக்கப்படுவார்கள். சாதாரணத் தொழிலாளியின் ஊதியமே அவருக்கும் கிடைக்கும். பிரிட்டிஷ் நூலகத்தில் மார்க்ஸ் கடினமாக உழைத்திருக்கிறார் என்பதை இது காட்டுவதாக நீங்கள் நினைக்கக்கூடும். 1848 ஆம் ஆண்டில் மார்க்ஸ் இப்படிச் சொல்லவில்லை. 1871 ஆம் ஆண்டில் தான் இதைச் சொல்கிறார். 1871 ஆம் ஆண்டின் உண்மைச் சம்பவமான பாரிஸ் கம்யூன்6 நிகழ்வுகள்தான் மார்க்சுக்கு இத்தகைய கருத்துகளை உருவாக்கித் தந்தன. எந்த அதிகாரவர்க்கமும் இல்லாமல், நிலையான ராணுவமும் இல்லாமல் பாரிஸ் தொழிலாளர்கள் தாங்களாகவே பாரிஸ் கம்யூனை உருவாக்கிக் கொண்டார்கள்.
தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் மையத்தன்மையை ஏங்கெல்ஸ் கண்டுபிடித்ததற்கு வருவோம். இதில் மார்க்சைவிட ஏங்கெல்சுக்கு மேலதிக வாய்ப்பு ஒன்று இருந்தது. மார்க்ஸ் இங்கிலாந்து வருவதற்கு முன்பே ஏங்கெல்ஸ் இங்கு வாழ்ந்து வந்தார். இங்குதான் உலகின் முதல் தொழிலாளர் வர்க்க வெகுஜன இயக்கமான சார்ட்டிஸ்ட் இயக்கம்7 தோன்றியது. நீங்கள் நிச்சயமாக இதைப் பற்றி பள்ளியில் படித்திருக்கப்போவதில்லை. புரட்சி என்பது பிரிட்டனுக்கு அந்நியமானது என்றே உங்களுக்குக் கற்பிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ரஷ்யர்கள் ஜாரைக் கொன்றார்கள். பிரஞ்சுக்காரர்கள் கில்லடினைக் கொண்டு மன்னர்களை வெட்டினார்கள். சார்லஸ் I குறித்து ஏதும் குறிப்புகள் இருப்பதில்லை. புரட்சி என்பது ஒரு வெளிநாட்டு நிகழ்வு என்றே கருதப்படுகிறது. எனவே சார்ட்டிஸ்ட் அனுபவம் பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கவில்லை.
ஆனால் 1842 ஆம் ஆண்டில், பிரிட்டனில் தான், வரலாற்றின் முதல் பொது வேலைநிறுத்தம் நடந்தது. அதை நேரடியாகக் கண்ணுற்ற ஏங்கெல்ஸ்அதன்பால் பெரிதும் ஈர்க்கப்பட்டார். 1842 ஆம் ஆண்டில் நடைபெற்ற இந்த வேலை நிறுத்தப்போராட்டத்தின்போது அற்புதமான செயல் ஒன்று நிகழ்த்திக் காண்பிக்கப்பட்டது. அதுதான் பறக்கும் மறியல் போராட்டம்(flying picket). அதை சமீபத்தில்தான் நாம் கண்டுபிடித்தோம் என நீங்கள் நினைக்கலாம். அல்லது 1970 களில் அது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது என நீங்கள் நினைக்கலாம். இல்லவே இல்லை. 1842 இல் அது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. போராட்டக்காரர்கள் ஒவ்வொரு தொழிற்சாலைக்கும் சென்றனர். அங்கே வேலை நிறுத்தத்தின் சாத்தியம் குறித்து ஆராய்வர். சாத்தியமாகும் பட்சத்தில் உடனடியாக அங்கே மறியல் போராட்டம் தொடங்கப்படும். அக்காலத்தில் அது மிகப்பெரும் சாதனையாக அமைந்தது. 1842 ஆம் ஆண்டுப் போராட்டத்தின் மையமாக விளங்கிய மான்செஸ்டர் நகரில் உள்ள சார்ட்டிஸ்ட்களை ஏங்கெல்ஸ்அறிந்திருந்தார் என்பதை நீங்கள் நினைவில் வைத்தாலொழிய ‘இங்கிலாந்தில் தொழிலாளி வர்க்கத்தின் நிலைமை’ என்ற ஏங்கெல்சின் புத்தகத்தை உங்களால் விளங்கிக் கொள்ளமுடியாது.
அவர் எழுதியப் புத்தகத்தைப் படிக்கும்போது நமக்கு இப்போது பழகிப்போன பல கருத்துகளை அவர் அப்போதே அறிமுகம் செய்து வைத்திருப்பதைக் காணமுடியும். ஒரு நிகழ்வு நடந்து முடிந்து வெகுகாலம் ஆன பிறகு அது குறித்த முடிவுகள் எடுப்பது மிகவும் எளிதானது. 1830 களிலோ அல்லது 1840 களிலோ நீங்கள் வாழ்ந்திருந்தீர்கள் என்று வைத்துக் கொள்வோம். ஏங்கெல்சைப் போன்று நீங்களும் நுண்ணறிவைப் பெற்றிருப்பீர்களா? இதை மனதில் வைத்துப் பார்க்கும்போது ஏங்கெல்சின் ‘இங்கிலாந்தில் தொழிலாளி வர்க்கத்தின் நிலைமை’ என்னும் புத்தகம் எவ்வளவு ஒரு அற்புதமான புத்தகம் என்பது தெளிவாகும்.
ஏங்கெல்ஸ் இப்புத்தகத்தை எழுதியபோது அவருக்கு வெறும் 23 வயது மட்டுமே. தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் வாழ்க்கை குறித்த பெரிய விளக்கங்கள் இந்நூலில் இல்லாவிட்டாலும் அவரின் எழுத்துகள் சுவாரசியம் நிறைந்தவையாக இருக்கும். தொழிலாளர் வர்க்க வாழ்க்கையைப் பற்றி அவர் எழுதும்போது, சார்லஸ் டிக்கென்ஸின்8 பாணியை அவர் பின்பற்றுவதில்லை. “ஓ, ஏழை பிசாசுகள்! தொழிலாளர்கள் கஷ்டப்படுகிறார்கள். ஐயா, தயவுசெய்து எனக்கு இன்னும் கொஞ்சம் கிடைக்குமா? ”. இப்படி இல்லாமல் ஏங்கெல்சின் நடை எதிர்மாறாக இருக்கும். அதில் நம்பிக்கை துளிர்க்கும். தொழிலாளர்கள் வரலாற்றால் வஞ்சிக்கப்பட்டவர்களாக அல்லாமல், வரலாற்றின் ஒரு பகுதியாக, வரலாற்றை உருவாக்குபவர்களாகக் காட்டியிருப்பார். புத்தகத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டிருக்கும் கீழ்க்கண்ட ஒரு மேற்கோள் இதை உங்களுக்கு விளக்கும்.
“விரிவாகவும், மறைமுகமாகவும் இப்போது நடைபெறும் பணக்காரர்களுக்கு எதிரான ஏழைகளின் யுத்தம் விரைவில் நேரடியான, ஒட்டுமொத்தமான யுத்தமாக மாறக்கூடும். அமைதியான தீர்வுக்கான காலம் முடிந்துவிட்டது. மாபெரும் இயக்கத்திற்கு ஒரு சிறு தூண்டுதல்தான் இப்போது தேவை. அதன்பின் ‘அரண்மனைகளுக்கு எதிரானப் போர், குடிசைகளுக்கு அமைதி’ என்னும் போர்முழக்கம் நிலம் முழுவதும் கிளம்பும். பணக்காரர்கள் விழித்துக்கொள்ளும் காலம் அப்போது தாமதமாகியிருக்கும்.”
தொழிற்சங்கங்களின் முக்கியத்துவத்தையும் ஏங்கெல்ஸ் அங்கீகரித்தார். தொழிற்சங்கங்கள் வெறுமனே தொழிலாளர்களின் நிலைமைகளை மேம்படுத்தும் அமைப்புகள்தான் என்று பலர் இன்று நினைக்கிறார்கள். இப்போது டோனி பிளேயரின்9 செல்வாக்கின் கீழ், தொழிலாளர்களின் அமைப்புகளான இத்தொழிற்சங்கங்கள் தொழிலாளர்களின் நலன்களை முதலாளிகளுக்கு விற்பனை செய்யும் அமைப்புகளாக உங்களுக்குத் தோன்றக்கூடும். தொழிற்சங்கத்தலைவர்கள் இப்படி வெளிப்படையாகப் பேசப்போவதில்லை என்றாலும் அவர்களின் கைகளில் தொழிற்சங்கங்கள் அனைத்தும் சமரசத்திற்கானதே. தொழிற்சங்கங்கள் தங்களின் தொடக்கப் பரிமாணத்தில் அப்போது இருந்தபோதிலும், ஏங்கெல்ஸ்அதை வேறு கோணத்தில் பார்த்தார். தொழிற்சங்கங்களின் உண்மையான திறனை அவர் உணர்ந்துகொண்டார்.
அவரைப் பொறுத்தவரை தொழிற்சங்கங்கள் என்பன போர்ப் பள்ளிகள். அவை சமரசத்திற்கானவை அல்ல. ஒரு சிறிய ஆதாயத்தை அடைவதும் அத்துடன் நிறுத்திக் கொள்வதும் இதன் நோக்கமாக இருக்கமுடியாது. ஏனென்றால் போரில் தொழிற்படுவது மிக எளிய விதிதான். ஒருவருக்கு வெற்றி, மற்றொருவருக்கு தோல்வி. ஏங்கெல்சின் பார்வையில் தொழிற்சங்கம் என்பது போரின் ஆயுதம். “தொழிற்சங்கங்கள் என்பன கம்யூனிசப் பள்ளிகள்” என்னும் சொற்றொடரை பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் லெனின் பயன்படுத்தினார்.
மார்க்ஸைச் சந்திப்பதற்கு முன்பே ஏங்கெல்ஸ்இப்படி எழுதிக் கொண்டிருந்தார் என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ளவேண்டும். மார்க்சுக்கு முன்னரே தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் மையத்தை ஏங்கெல்ஸ்உணர்ந்திருந்தார் என்று சொல்வது மார்க்சை விமர்சிப்பதாக ஆகாது. ஏங்கெல்ஸ்உலகின் தொழிற்பட்டறையான பிரிட்டனில் வசித்துவந்தார். அதிலும் தொழிற்புரட்சியின் மையமான மான்செஸ்டரில் அவரின் இருப்பிடம் இருந்தது. எனவே இது மாதிரியான கருத்துகள் முதன்முதலில் ஏங்கெல்சிடமிருந்து இயற்கையாகவே வந்தன.
நீங்கள் புதுமையான சிந்தனைகளுக்குக் காப்புரிமைகள் பெறமுடியாது. ஒரு சிறந்த யோசனையைத் தோற்றுவித்தவர் யார் என்று நீங்கள் சொல்ல முடியாது. ஏனென்றால் புதுமையான சிந்தனைகள் நதியைப் போன்றது. பற்பல நீரோடைகளிலிருந்து ஒரு நதி உருவாகிறது. மார்க்சியத்திற்குப் பங்களிக்கும் நீரோடைகளில் ஒன்று ஏங்கெல்ஸ். எனவேதான் ஏங்கெல்சை மார்க்சுக்கு அடுத்து இரண்டாம் நிலையில் வைத்துப் பேசப்படுவது எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. ஏனென்றால், ஒட்டுமொத்த மார்க்சிய இயக்கத்திற்குப் பங்களிக்கும் ஒரு சுயாதீன நீரோட்டமாக அவர் காணப்படவில்லை. ஆனால், நம்மை மார்க்சிஸ்டுகள் என்று அழைத்துக் கொள்வதில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். ஏனென்றால் ஏங்கெல்சிஸ்ட் என்று உச்சரிப்பதை விட மார்க்சிஸ்ட் என உச்சரிப்பது மிகவும் எளிமையானது.
சில சமயங்களில் மார்க்ஸ் மற்றும் ஏங்கெல்சின் படைப்புகளில் நாம் வித்தியாசத்தைக் காணமுடியும். இருவரின் எழுத்துகளையும் நாம் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால், ஏங்கெல்ஸ் பெரும்பாலும் முன்னோடியாக இருப்பார். ஆனால் மார்க்ஸ் அதில் மிக ஆழமாகச் சென்றிருப்பார். மார்க்ஸ் வெறுமனே ஏங்கெல்ஸிடமிருந்து சிந்தனைகளைப் பெற்றுக்கொண்டார் என்று நான் கூற முயற்சிக்கவில்லை. அது உண்மையல்ல. இங்கிலாந்தில் தனது அனுபவங்களால் ஏங்கெல்ஸ் முன்னோடியாக இருந்தார். ஆனால் மார்க்ஸ் அதற்கும் அப்பால் சென்றார். அவர் கருத்துகளை மேலும் வளர்த்தார், வளப்படுத்தினார்.
உதாரணமாக, கம்யூனிசம் குறித்த வரையறையை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். ஏங்கெல்ஸ்அதை எவ்வாறு வரையறுத்தார்? சுருக்கப்பட்ட மற்றும் மிகவும் எளிமையான ஒரு பாணியைப் பயன்படுத்தி (மார்க்ஸை விட மிகவும் எளிமையானது) அவர் பின்வருவனவற்றை எழுதினார்:
“கம்யூனிசம்:
(1) முதலாளித்துவத்தின் நலன்களுக்கு மாறாக பாட்டாளி வர்க்கத்தின் நலன்கள் மேலோங்கி இருப்பதை உறுதி செய்கிறது.
(2) தனியார் சொத்துக்களை ஒழிப்பதையும், அதனை சமூகத்தின் பொதுச்சொத்தாக மாற்றுவதையும் உறுதி செய்கிறது.
(3) ஜனநாயகப் புரட்சியைத் தவிர வேறு எதுவொன்றாலும் இந்த நோக்கங்களை அடையமுடியாது என்பதை உறுதி செய்கிறது.
கம்யூனிசத்தின் வரையறைக்குத் தேவையான அனைத்தும் இதில் உள்ளன. புரட்சிகர, ஜனநாயக சக்திகளால் இது அடையப்படுமேயல்லாது, வெறுமனே ஐம்பது நபர்களிடமிருந்து அதிகாரத்தை எடுக்கும் ஐம்பது நபர்கள் மேற்கொள்ளும் இரத்தக்களரி சதி அல்ல இது.
இந்த வரையறை மிகவும் முக்கியமானது. நமக்கு ஏன் ஒரு புரட்சி தேவை என்று அவர் விளக்கும்போது, இரண்டு காரணங்களுக்காக நமக்கு ஒரு புரட்சி தேவை என்று அவர் கூறுகிறார். “ஆளும் வர்க்கத்தை வேறு எந்த வகையிலும் தூக்கி எறிய முடியாது என்பதால் மட்டுமல்லாமல், காலம் காலமாக சமூகத்தில் சேமிக்கப்பட்டு வந்திருக்கும் கசடுகளை அழித்து, ஒரு புது சமுதாயத்தை உருவாக்க, புரட்சியால் மட்டுமே சாத்தியம்”.
நாங்கள் ஒரு வர்க்க சமுதாயத்திலிருந்து வந்தவர்கள். நம் தலையில் அவ்வளவு அசுத்தம் இருக்கிறது. சமுதாயத்தில் நிலவும் கருத்துக்கள் ஆளும் வர்க்கத்தின் கருத்துக்கள், ஆளும் வர்க்கத்தின் கருத்துக்கள் எல்லாவற்றிலும் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன.
வெளிப்படையான மற்றும் சுதந்திரமான கருத்துக்கள் மட்டும் நம்மை பாதிக்கவில்லை. இனவெறி என்பது ஒரு மோசமான கருத்து மற்றும் பிற்போக்குத்தனமானது என்பதை கவனிப்பது கடினம் அல்ல. ஆளும் அதிகார வர்க்கத்தின் கருத்துகள் அடிப்படை விஷயங்களை பாதிக்கின்றன. பல வருடங்களுக்கு முன்பு என் மகளுக்கு ஏழு அல்லது எட்டு வயதாக இருந்தபோது நடந்த ஒரு நிகழ்வு என் நினைவுக்கு வருகிறது. அவள் என்னுடன் வாக்குவாதம் செய்வாள். என்ன பிரச்னைக்காக அவள் வாக்குவாதம் செய்தாள் என்பது என் நினைவில் இல்லை. அவள் சொன்னாள், “நீங்கள் சொல்வது சரியாகத்தான் இருக்க வேண்டும்.” நான் அவளிடம் கேட்டேன் : “நான் ஏன் சரியாக இருக்க வேண்டும்?”. அதற்கு அவள் சொன்னாள்: “ஏனென்றால் நீங்கள் என்னை விட வயதானவர், அதனால் நீங்கள் என்னை விட புத்திசாலிதான்”. நான் சொன்னேன்: “சரி, நான் உன்னை விட புத்திசாலி. நீ உன் குழந்தையை விட புத்திசாலியாக இருப்பாய். அதாவது மக்கள் மேலும் மேலும் முட்டாளாகிக் கொண்டே இருப்பார்கள்”. முதியவர்கள் இளைஞர்களை விட சிறந்தவர்கள் என்னும் கருத்தும் அதற்கு கீழ்ப்படியவேண்டும் என்பதும் படிநிலை படிநிலையாக வந்துகொண்டே இருக்கிறது. இது நமது சமுதாய அமைப்பிலிருந்து வருகிறது. மக்கள் அதை கவனிக்கவில்லை.
நமது சமூகத்தில் நிலவும் கருத்துக்கள் ஆளும் வர்க்கத்தின் கருத்துகளாக இருப்பதால், ஆக்கப்பூர்வ செயலாகக் கருதப்படும் ஒரு புரட்சியின் மூலமாக அல்லாது வேறு எதனாலும் அதை அகற்றமுடியாது. புரட்சியை ஒரு சதி என்று நீங்கள் நினைத்தால், அதிகாரத்தில் இருக்கும் 50 ஜெனரல்கள் கொண்ட ஒரு சிறுபான்மையினர் குழு மற்றுமொரு 50 ஜெனரல்கள் கொண்ட ஒரு குழுவால் வெளியேற்றப்படுதல் மட்டுமே நடக்கும். ஆனால் மக்களின் கருத்துகளில் எம்மாற்றமும் நிகழ வாய்ப்பில்லை. புரட்சிக்கும் வாய்ப்பில்லை. ஆனால், உழைக்கும் வர்க்கத்தின் விடுதலை என்பது உழைக்கும் வர்க்கத்தின் செயலினால் மட்டுமே சாத்தியமாகும் என்று நீங்கள் பேசினால், வெகுமக்கள் தங்கள் கருத்துகளை மாற்றிக்கொள்ளும் வரை புதிய சமுதாயத்தைக் கொண்டுவர நாங்கள் தகுதியற்றவர்களாகவே இருப்போம். கடந்த காலத்தின் பழைய கருத்துகளிலிருந்து தங்களைத் தூய்மைப்படுத்திக்கொள்ள மோசஸ், இஸ்ரவேலர்களை 40 ஆண்டுகளாக பாலைவனத்திலேயே அழைத்துச் செல்ல வேண்டியிருந்தது. லெனின் தொடர்ந்து கூறுவார், “புரட்சியின் ஒரு நாளில் தொழிலாளர்கள் ஒரு நூற்றாண்டை விட அதிகமாக கற்றுக்கொள்கிறார்கள்.”
தொழிலாளர்கள் தங்கள் தலையில் திணித்திருக்கும் குப்பைகளை அகற்ற புரட்சி தேவை என்பது ஏங்கெல்சின் கருத்து. அவர்கள் புரட்சியில் போராடும்போது, அதில் தீவிரமாக ஈடுபடும்போது தங்களின் கூட்டு சக்தியைக் கண்டறிந்து கொள்கிறார்கள். இந்தக் கருத்தைச் சுருக்கமாகச் சொல்லும்படி யாராவது என்னிடம் கேட்டால், ஜான் ரீடின் உலகைக் குலுக்கிய பத்து நாட்கள் புத்தகத்தில் உள்ள ஒரு சிறுகதையைக் குறிப்பிடுவேன். இது ரஷ்யப் புரட்சியின் தாக்கத்தை அழகாகக் காட்டுகிறது. பெட்ரோகிராட் சோவியத்தின் தலைவரான ட்ரொட்ஸ்கி, இரண்டு தொழிலாளர்கள் நுழைவு அனுமதிச்சீட்டை சரிபார்த்துக் கொண்டிருக்கும் சோவியத் கட்டிடத்திற்கு வருகை புரிகிறார். ( இந்த நேரத்தில் எதிர்ப்புரட்சியாளர்கள் கையெறி குண்டுகளை வீசும் அபாயம் இருந்தது). ட்ரொட்ஸ்கி அங்கு வந்தபிறகு தன் சட்டைப் பையைத் தடவிக்கொண்டே அக்காவலர்களிடம் சொல்கிறார் : ” நான் மிகவும் வருந்துகிறேன். என்னிடம் அனுமதிச்சீட்டு இல்லை. ஆனால் நான் ட்ரொட்ஸ்கி”. அதற்கு ஒரு தொழிலாளி ட்ரொட்ஸ்கியைப் பார்த்து சொல்கிறான்: ” நீங்கள் யாராக இருந்தாலும் எனக்கு கவலையில்லை”. தொழிலாளர்களின் சக்தி என்பது இதுதான். எண் 10, டவுனிங் தெருவில் வசிக்கும் ஜான் மேஜரிடம்,10 “அட்டா, நீங்கள் யாரென்று எங்களுக்குத் தெரியாதே ” என்று தைரியமாகச் சொல்ல உங்களுக்கு ஒரு புரட்சி தேவை. இதுதான் உண்மையான தொழிலாளர் சக்தியைக் குறிக்கும். அதனால்தான் தொழிலாளர்கள் தங்களை மாற்றிக் கொள்ள ஒரு புரட்சி தேவை என்னும் ஏங்கெல்சின் கருத்து அற்புதமான கருத்தாக இருக்கிறது.
ஏங்கெல்ஸ் குறித்து வேறு சில செய்திகள் உள்ளன. கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கையின் தலைப்புப் பக்கத்தில், இதை எழுதியது கார்ல் மார்க்ஸ் மற்றும் பிரடெரிக் ஏங்கெல்ஸ் என்று இருந்தாலும், உண்மையில் அதை எழுதியது மார்க்ஸ் மட்டுமே. ஆனால் அறிக்கையின் முதல் வரைவை ஏங்கெல்ஸ் எழுதினார். இது கம்யூனிசத்தின் கோட்பாடுகள் என அழைக்கப்படுகிறது. இவ்விரு வரைவுகளையும் ஒப்பிடுவது மிகவும் உற்சாகம் தரக்கூடியது. ஏனென்றால், கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கையில் இல்லாத பல கேள்விகளுக்கான விடைகள் கம்யூனிசக் கோட்பாட்டு வரைவில் இருக்கின்றன.
உதாரணமாக, கம்யூனிசக் கோட்பாட்டு வரைவில் மிக முக்கியமான கேள்வி ஒன்று விவாதிக்கப்படுகிறது. சோசலிசம் ஒரு நாட்டில் மட்டும் தனித்து சாத்தியமா? என்பதே அந்த முக்கியமான கேள்வி. இந்த கேள்விதான் 80 அல்லது 90 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ஸ்டாலினுக்கும், ட்ரொட்ஸ்கிக்கும் இடையிலான ரத்தக்களரிக்கும் வழிவகுத்தது. ஏங்கெல்ஸ்இக்கேள்வியை எழுப்பி அதற்கான பதிலையும் தருகிறார் : “ஒரு நாட்டில் சோசலிசம் சாத்தியமில்லை. ஏனென்றால் உலகமானது சர்வதேசப் பொருளாதாரத்தின் கீழ் உள்ளது”. கம்யூனிசக் கோட்பாட்டு வரைவை நீங்கள் காணும்போது ஏங்கெல்சின் பங்களிப்பை அதில் நீங்கள் காணமுடியும். கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கையில் உள்ள அனைத்து கருத்துகளும், பிரம்மாண்டமானதாக இல்லாவிட்டாலும், ஏற்கனவே தெளிவாகவும், எளிமையாகவும் உள்ளன. அதையே நீங்கள் மார்க்சின் வழியே அதைக் காணும்போது அதுவே அழகான, பெரிய சுவரோவியமாக நமக்குக் காட்சியளிக்கிறது. அதையே ஏங்கெல்சின் வழியே அதைக் கண்ணுறும்போது ஒரு சிறிய படத்தையே காண்கிறீர்கள். ஆனால் அதே அடிப்படையான கருத்துகளும் அதில் இருக்கின்றன.
நிரந்தரப் புரட்சி குறித்த மேலும் சில குறிப்புகள். நிரந்தரப் புரட்சிக் கோட்பாட்டின் மூலகர்த்தரான டிராட்ஸ்கி குறித்து அனைவரும் பேசுகிறோம். டிராட்ஸிக்கு முன்னரே, ஏங்கெல்ஸ் 1848இல் நிரந்தரப் புரட்சி குறித்து எழுதினார் என்பதும் முழு உண்மை.
முதலாளித்துவம் கோழைத்தனமானது என்றும், கிழக்கே செல்லச் செல்ல அது இன்னும் அதிகக் கோழைத்தனம் கொண்டது என்றும் ஏங்கெல்ஸ் எல்லோருக்கும் முன்னதாகவே எழுதினார். ஆங்கிலேய முதலாளித்துவ வர்க்கம் அரசனின் தலையை வெட்டத் துணியுமானால், பிரெஞ்சு முதலாளித்துவம் ஒரு மன்னனின் தலையை வெட்டிவிடும் அளவுக்கு நம்பிக்கை கொண்டிருந்தது.
கிழக்கே செல்ல செல்ல முதலாளித்துவம் ஏன் அதிகக் கோழைத்தனம் கொண்டிருக்கிறது? ஏனென்றால் அங்கு தொழில் வளர்ச்சி தாமதமாகத்தான் வளர்ச்சி அடைந்தது. அதனால் முதலாளித்துவமும் அங்கு மெதுவாகத்தான் வளர முடிந்தது. முதலாளித்துவ உற்பத்தியானது இப்போது பெரும் உற்பத்தி அலகுகளில் நடைபெறுகிறது. அங்கே சக்தி வாய்ந்த தொழிலாளர் இயக்கங்கள் உள்ளன. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் முதலாளித்துவ வர்க்கம் இந்தப்போக்கை மிக உன்னிப்பாக கவனித்து வருகிறது. 17ஆம் நூற்றாண்டில் பிரிட்டனில் இருந்த முதலாளித்துவ வர்க்கம், “நாம் புரட்சி செய்யத் துணிந்தால், பாட்டாளி வர்க்கமும் நமக்கு எதிராக எழுச்சி பெறுமா?” என்று தன்னைத்தானே கேட்டுக் கொள்ளவில்லை. பாட்டாளி வர்க்க எழுச்சி குறித்த அச்சம் அப்போது இல்லை. பிரஞ்சுப் புரட்சியின் போதும் இதுதான் நிலை. பாட்டாளி வர்க்கம் வேலை நிறுத்தத்தில் ஈடுபடவில்லை. உணவுக்காகவும், விலை உயர்வை எதிர்த்தும் மட்டுமே கலவரங்கள் நடந்தன.
முதலாளித்துவத்தைப் பற்றி ஏங்கெல்ஸ்பின்வருமாறு எழுதுகிறார்: “உங்கள் வெகுமதி குறுகிய கால ஆட்சியாக இருக்கும். நீங்கள் சட்டங்களைப் பிறப்பிக்கலாம், உங்கள் சொந்த மாட்சிமையில் சூரிய ஒளி போன்று பிரகாசிக்கலாம், நீங்கள் அரச மண்டபங்களில் விருந்து படைக்கலாம், அரசனின் மகளையும் கவருவீர்கள். ஆனால் தூக்கிலிடுபவனின் காலணி வாசலில் உள்ளது என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்”. நிரந்தரப் புரட்சி என்றால் என்ன என்பதை விவரிக்கும் ஒரு அருமையான சித்தரிப்பு இது. 19 ஆம் நூற்றாண்டில் முதலாளித்துவம் நிலப்பிரபுத்துவத்திற்கு எதிராகத் தனது சொந்தப் புரட்சியை நடத்த முடியாத அளவுக்கு கோழைத்தனமாக இருந்தது. ஏனென்றால், அதன் தொடர்ச்சியாக பாட்டாளி வர்க்கத்தின் மூலம் தனக்கு ஏற்படவிருந்த அச்சுறுத்தலை தனக்கு மிக நெருக்கமாகவே அது உணர்ந்தது.
மற்றுமொரு குறிப்பு: மார்க்சின் மூலதனத்தின் முழுப் பெயர் என்ன? நீங்கள் அனைத்தையும் படிக்கவில்லை என்றாலும், முதல் பக்கத்தையாவது படித்திருக்கலாம். அதன் துணைத் தலைப்பு ‘அரசியல் பொருளாதாரத்தின் விமர்சனம்’. ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது அல்லவா? 1846 இல் ஏங்கெல்ஸ்’அரசியல் பொருளாதாரத்தின் விமர்சனம்’ என்ற தலைப்பில் ஒரு சிறிய துண்டுப்பிரசுரம் எழுதினார். இது கிட்டத்தட்ட மூலதனத்தைப் போல பிரம்மாண்டமாக இல்லை என்பது உண்மைதான். மார்க்ஸ் 26 ஆண்டுகள் ஆராய்ச்சி செய்து மூலதனத்தைப் படைத்தார். ஏங்கெல்ஸின் துண்டுப்பிரசுரம் அப்படி ஒன்றும் இல்லை. ஆனால் பல அடிப்படையான சிந்தனைகள் அதில் உள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக நிலையான மற்றும் மாறக்கூடிய மூலதனத்துக்கு இடையேயான வேறுபாடு, சுரண்டல், உபரி மதிப்பு, வாடகைக் கோட்பாடு இப்படிப் பல.
ஏங்கெல்ஸ் என்பவர் மார்க்சைப் பின்பற்றிய ஒரு சாதாரண மனிதர் என்று மக்கள் கருதுவதாகச் சொல்லப்படும் யூகத்தை நான் வெறுக்கிறேன். ஏங்கெல்சைப் பற்றிய சோகமான விஷயம் என்னவென்றால், மார்க்சைப் பொறுத்தவரை அவர் எப்போதும் மிகவும் அடக்கமாகவே இருந்தார் என்பதுதான். அவர் மார்க்ஸ் மீது அளவற்ற ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார். அவருடைய ஈடுபாட்டை நீங்கள் கற்பனை செய்துகூடப் பார்க்கமுடியாது. அவரது அனைத்து உள்ளுணர்வுகளையும் மீறி, அவர் தனது வாழ்நாளின் பெரும்பகுதியும் ஒரு தொழிற்சாலை மேலாளராகப் பணியாற்றினார் என்பதிலிருந்து இந்த உண்மையை நாம் நிலைநாட்டமுடியும். அவருக்கு இப்பதவி பிடிக்கவில்லை. மேலாளர்களையும், தொழிலாளர்களையும் ஒன்றாக இருக்கவிடுங்கள் என்னும் வர்க்க நல்லிணக்கத்தை அவர் நம்பவில்லை. ஆனால் தனிப்பட்ட முறையில் அவர் ஒரு தொழிற்சாலை மேலாளராக இருந்துவந்தார்.
ஏங்கெல்சின் குடும்பத்திற்கு மான்செஸ்டரில் ஒரு தொழிற்சாலை இருந்தது. அதை ஏங்கெல்ஸ்நிர்வகிக்க வேண்டும் எனக் குடும்பத்தார் தொடர்ச்சியாக அவரை வற்புறுத்தி வந்தார்கள். தன் வாழ்நாள் முழுவதும் இந்த வற்புறுத்தலை ஏங்கெல்ஸ்வெறுத்தார். அவர் ஏன் அப்படிச் செய்தார் தெரியுமா? ஒரே ஒரு காரணத்திற்காக மட்டுமே அவர் அப்படிச் செய்தார். மார்க்சுக்காக. மார்க்ஸ் தன்வாழ்நாள் முழுவதும் ஏதும் சம்பாதிக்கவேயில்லை. மார்க்சின் அம்மா மிகச்சரியாகவே அவரிடம் கேட்டார்: ” இந்த பாழாய்ப்போன மூலதனத்தை எழுதுவதற்குப் பதிலாக ஏன் நீ கொஞ்சம் மூலதனம் கொண்டுவரக்கூடாது? “. மார்க்ஸ் என்றைக்குமே மூலதனத்தை உருவாக்கியது கிடையாது. ஆண்டாண்டு காலமாக ஏங்கெல்ஸ்தான் மார்க்சின் குடும்பத்திற்கும், அவரது குழந்தைகளுக்கும் பணத்தை வழங்கினார். மார்க்ஸ் இறந்தபிறகு, தன்னுடைய தொழிற்சாலை மேலாளர் பதவியைத் துறந்துவிடலாம் என அவர் நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டிருக்கலாம். இந்தக் கொடூரமான வேலையில் நீடிக்க அவர் சிறிதுகூட விரும்பவில்லை. அவருடைய தியாகம் வியக்கத்தக்கது மட்டுமல்ல, அவரது அடக்கத்தையும் வெளிப்படுத்தியது.
இப்போது நான் இன்னொரு விஷயத்தைத் தெளிவுபடுத்த விரும்புகிறேன். வரலாற்றுப் பொருள்முதல்வாதத்தைப் பற்றி நாம் எப்போதும் மார்க்சின் தனித்துவமான பங்களிப்பாகப் பேசுகிறோம். ஆனால் இந்தக்கருத்தை ஏங்கெல்சின் எழுத்துகளில் காணலாம்.: “வரலாறு ஒன்றும் செய்யாது. அதற்கு அபரிமிதமான செல்வம் இல்லை. அது போர்களை நடத்தாது. மனிதனே, உண்மையான வாழும் மனிதனே அனைத்தையும் செய்பவன். அதனை உடைமையாக்கிக் கொண்டு போராடுகிறான். மனிதன் தனது லட்சியத்தை அடைவதற்கு எடுக்கும் முயற்சிகளின் தொகுப்புதான் வரலாறே தவிர வேறெதுவுமில்லை”.
இருப்பினும், ஏங்கெல்சை ஒரு நிர்ணயவாதி (Determinist) என்றே மக்கள் குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.
ஏதாவது ஒன்று முன்னதாகவே தீர்மானிக்கப்பட்டுவிட்டதாக எனக்குத் தெரியவந்தால் நான் ஒன்றும் செய்யமாட்டேன். இதுதான் உண்மை. சோசலிசம் தவிர்க்க முடியாததாக இருந்தால், நான் கைகளைக் கட்டிக்கொண்டு உட்கார்ந்து புன்னகைப்பேன்: “சோசலிசம் வருகிறது!” எனவே நீங்கள் அதைப் பற்றி எதுவும் செய்ய வேண்டியதில்லை. நீங்கள் வரலாற்றுக்கு பாதை அமைத்துத் தரவேண்டியதில்லை. அது தன் வழியைத் தானே உருவாக்கிக் கொள்ளும். மாறாக, பாசிசத்தின் வெற்றி தவிர்க்க முடியாதது என்று நான் நினைத்தால், நான் உங்களுக்கு நேராகச் சொல்கிறேன், நான் கைகளைக் கட்டிகொண்டு உட்கார மாட்டேன், படுக்கை அறைக்குச்சென்று, போர்வையில் ஒளிந்துகொண்டு அழுதுகொண்டிருப்பேன். இரண்டு சந்தர்ப்பங்களிலும் நான் எதுவும் செய்ய மாட்டேன். ஆனால் ஏங்கெல்ஸ்அதை முற்றிலும் சரியாகக் கட்டமைக்கிறார். மனிதர்களின் செயல்பாடுகள்தான் வரலாறாகிறது. பாஸ்டில் சிறைச்சாலையைத் தகர்த்தது பிரஞ்சு வரலாறு அல்ல, 1789 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 14 ஆம் தேதி பாஸ்டில் மீது தாக்குதல் நடத்தியது பிரெஞ்சு நாட்டின் ஆண்களும் பெண்களும் தான். ரஷ்யப் புரட்சியை உருவாக்கியது வரலாறு அல்ல, ரஷ்யத் தொழிலாளர்களும் ரஷ்யப் போர் வீரர்களும்தான் ரஷ்யப் புரட்சியை உருவாக்கினர்.
வரலாற்றுப் பொருள்முதல்வாதத்தின் பொருள் என்பது இதுதான்: வரலாற்றின் பொருள் மனிதர்கள். தங்களின் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத சூழலில்தான் அவர்கள் செயல்படுகிறார்கள். நான் ஆங்கிலம் பேசுகிறேன் – அதைப் பற்றி எந்த கேள்வியும் இல்லை. ஒருவேளை நீங்கள் அதை நம்பாமல் இருக்கவும் கூடும். ஆனால் நான் ஆங்கில மொழியைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை. அதை நான் கொஞ்சம் உருமாற்றியிருக்கவும் கூடும். ஆனால் ஆங்கிலம் என்னிடமிருந்து சுயாதீனமாக உள்ளது. நான் ஆங்கிலத்தை உங்களிடம் பேசவில்லை, உங்களிடம் பேசியது மொழி மட்டுமல்ல, உங்களிடம் நான் பேசியது சில அபூர்வ விஷயங்கள் குறித்தது, உடைந்த ஆங்கிலத்தில் உங்களிடம் பேசியது ‘நான் – I’ அல்ல. வரலாற்றின் ஊக்கமிக்க செயலில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருக்கும் me தான் அது. ஏங்கெல்ஸின் கருத்துருவாக்கத்தில் இது மிக முக்கியமானது.
இன்று சிலர் மார்க்சை ஏங்கெல்ஸுக்கு எதிரானவர் என்ற காண்பிக்க முயற்சிக்கின்றனர். கோட்பாட்டை நடைமுறையில் இருந்து பிரிக்க விரும்புவதால் அவர்கள் இப்படிச் செய்கிறார்கள். வேறு சில சமயங்களிலும் இப்படி நடந்துள்ளது. ஸ்டாலினுக்கும் ட்ரொட்ஸ்கிக்கும் இடையே நடந்த மோதலின்போது, ஸ்டாலின் உயிருடன் இருக்கும் வரை, கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் பெரும்பாலும் ஸ்டாலினை ஆதரித்தது. ஒவ்வொரு முறை ஸ்டாலினுக்கு சளி பிடித்து தும்மும்போதும் சர்வதேச கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் தனது கைக்குட்டையை வெளியே எடுத்தது. ஆனால் ஸ்டாலினின் மரணத்திற்குப் பிறகு, ஸ்டாலின் அம்பலப்படுத்தப்பட்டவுடன் அதே தோழர்கள், “ட்ரொட்ஸ்கியோடு நம்மை அடையாளப்படுத்திக் கொள்ளமுடியாது. (ஸ்டாலினுக்கு எதிராக ட்ரொட்ஸ்கி போராடியிருந்தாலும்) ஒரு ஸ்டாலினிஸ்ட் அல்லாத, ட்ரொட்ஸ்கியிஸ்ட்டும் அல்லாத ஒருவரை நாம் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்”. என்றார்கள். அவர்கள் கவனமாக சுற்றிப் பார்த்தார்கள், அவர்கள் அதிர்ஷ்டசாலிகள். இத்தாலிய சிறையில் ஒரு நபர் இருந்தார். அவர் சிறையில் இருந்ததால் தினசரி கருத்து மோதல்களிலிருந்து அவர் ஒதுங்கியே இருந்தார். இந்த மனிதர் கிராம்சி. எனவே கிராம்சியை முன்னுதாரணமாகக் கொண்டு, “நாங்கள் ஸ்டாலினிஸ்டுகள் அல்ல, ட்ரொட்ஸ்கிஸ்டுகளும் அல்ல, நாங்கள் கிராம்சிஸ்டுகள்!” என்றார்கள்.
மார்க்ஸ், ஏங்கெல்ஸ் இடையேயும் இதையே செய்ய இவர்கள் முயற்சிக்கின்றனர். மார்க்ஸைத் தாக்குவது மிகக்கடினம். பதிலாக அவருக்கும் ஏங்கெல்ஸுக்கும் இடையே வேறுபாடுகளைத் தேடுகிறார்கள். ஏங்கெல்ஸ் ஒரு நடைமுறை மனிதர் என்பதைக் கவனிக்கும் அவர்கள், மார்க்சை ஒரு கோட்பாட்டாளர், நடைமுறைவாதி அல்ல என்கிறார்கள். மார்க்சியத்துடன் உடன்படுவதாகக் கூறும் அவர்களின் உலகில் மார்க்சியம் என்பது வெறும் அருவமானது (abstract) மட்டுமே. உபரி மதிப்பை சராசரி லாப விகிதமாக மாற்றும் பகுப்பாய்வு மூலதனத்தின் தொகுதி மூன்றில் உள்ளது. அவர்கள் போராட்டத்தில் ஆர்வம் காட்டுவதை விட, கணக்கீடுகளிலும், கணிதத்திலும் அதிக ஆர்வம் காட்டுகின்றனர். இப்படித்தான் மார்க்சையும் ஏங்கெல்ஸையும் அவர்கள் வேறுபடுத்திக் காட்டுகிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் இருவரும் அவ்வளவு ஒற்றுமையானவர்கள். கருத்தியல் ரீதியாக அவர்கள் இருவரையும் நீங்கள் பிளவுபடுத்திவிட முடியாது. இருவரும் ஒருவரையொருவர் அறிவூப்பூர்வமாகத் தங்களை நிரப்பிக்கொண்டவர்கள்.
அப்படியிருந்தும், சில பகுதிகளில் ஏங்கெல்ஸ் மார்க்ஸிடமிருந்து முற்றிலும் சுதந்திரமாக நிற்கும் பங்களிப்பைச் செய்தார். எடுத்துக்காட்டாக, 1884இல் (சரியாக மார்க்ஸ் இறந்து ஒரு வருடம் கழித்து) ஏங்கெல்ஸ் எழுதிய குடும்பம், தனிச்சொத்து, அரசு ஆகியவற்றின் தோற்றம் என்னும் நூல். இது ஒரு அற்புதமான பங்களிப்பாகும், ஏனென்றால் இப்படைப்பில் அவர் ஒரு புதிய பொருளைக் கையாளுகிறார். மார்கன் மற்றும் வேறு சில அறிஞர்கள் பயன்படுத்திய மானுடவியலை ஏங்கெல்ஸ்பயன்படுத்துகிறார். ஒரு எளியக் கேள்வியைக் கேட்கிறார்: தனிப்பட்ட மனித உறவுகள் என்பது என்ன? குடும்பம் என்பது என்ன? ஆணுக்கும், பெண்ணுக்குமான உறவு என்பது என்ன? அவை புனிதமானவையா?
பல விஷயங்கள் இப்போது மாற்றம் கண்டுள்ளன. உதாரணமாக, முன்பு அடிமைத்தனம் இருந்தது – இப்போது அடிமைத்தனம் இல்லை, மாறாக கூலி உழைப்பு இருக்கிறது. ஆனால் மனிதர்களுக்கிடையேயான உறவுகள் மட்டும் சுதந்திரமானவையாகவும், மாற்றத்திற்கு அப்பாற்பட்டவையாகவும் இருக்கின்றன. மனித இயல்பு நிலையான ஒன்று. மனித இயல்பு என்பது வரலாற்று நிலையின் ஒரு பகுதி என்பதை ஏங்கெல்ஸ் முற்றிலும் தெளிவுபடுத்தினார். மிக எளிமையாகச் சொன்னால் – பேராசையின் தன்மையைப் பாருங்கள். நான் பாலஸ்தீனத்திலிருந்து வருகிறேன். பாலஸ்தீனத்தில் பால்காரர் வந்த பிறகு யாரும் வீட்டுக்கு வெளியே பாலை விட்டு வைத்திருக்கமாட்டார்கள். காரணம், வெயில் அதிகமாக இருப்பதால் பால் புளித்துப் போவது மட்டுமல்ல, மக்கள் திருடிச் சென்றுவிடுவார்கள் என்பதற்காகவும்தான். இப்போது பிரித்தானியாவில் யாராவது வந்து டி.வி டெலிவரி செய்ய கதவைத் தட்டினால் அங்கு யாரும் இல்லை என்று தெரிந்தால் டிவியை வெளியில் வைத்துவிடு வரமாட்டார். ஆனாலும் பால்காரர் பாலை வெளியே விட்டுவிட்டுச் செல்கிறார். இதிலிருந்து டிவி திருடுவது மனித இயல்பு என்று சொல்கிறீர்கள், ஆனால் பால் திருடுவது மனித இயல்பு அல்ல. ஆனால், இது மனித இயல்புடன் ஒப்பிடுவதற்கு ஒன்றும் இல்லை – இது சூழ்நிலைகளைப் பொறுத்தது. பால் மலிவானது – ஒப்பீட்டளவில் நிறைய பால் உள்ளது. தொலைக்காட்சிப் பெட்டிகள் அதிகம் இல்லை. குடும்பத்தை, குடும்ப உறவுகளைப் பொருத்து, அவைகள் வர்க்கச் சமூகத்தில் வேரூன்றியுள்ளது என்பதை விளக்கினார். குடும்பம் என நாம் அழைக்கும் நிலை ஒரு தனிச்சொத்து என்கிறார் ஏங்கெல்ஸ். குடும்பத்தில் ஏற்படும் அனைத்து மாற்றங்களும் இதனால் பாதிக்கப்படுகிறது என்பதை குடும்பம், தனிச்சொத்து, அரசு ஆகியவற்றின் தோற்றம் என்னும் தனது சிறிய நூலில் அற்புதமாக எடுத்துக் காட்டியுள்ளார்.
கடைசியாக ஓரிரு கருத்துகளை முடிவான கருத்துகளாக உரைக்கிறேன். நான் இதுவரை பேசியது ஏங்கெல்ஸின் கருத்துகளைப் பற்றிதான். ஆனால் ஏங்கெல்ஸ் ஒரு செயல் திறன் கொண்டவர் என்பதை நினைவில் கொள்ளாமல் நீங்கள் ஏங்கெல்ஸைப் பற்றிப் பேச முடியாது. மார்க்சின் குடும்பத்தில் அவர் என்னவாக அழைக்கப்பட்டார் தெரியுமா? “ஜெனரல்” என்றே அவர் அழைக்கப்பட்டார். அவர் ஏன் அப்படி அழைக்கப்பட்டார்? பதில் என்னவென்றால், மார்க்ஸ் பல அற்புதமான கட்டுரைகளை (1848இல்) எழுதிக்கொண்டிருந்தபோது, ஏங்கெல்ஸ் போராட்டக்களத்தின் தடுப்புகளுக்குப் பின்னால் இருந்தார். தன் வாழ்நாள் முழுவதும், ஏங்கெல்ஸ் ஒரு செயல்வீரனாகவே இருந்தார்.
ஏங்கெல்ஸ் செயல்திறன் கொண்டவராக இருந்தபோதிலும், களத்திற்கு வெகு அப்பாலிருந்து மார்க்ஸ் அடைந்த தெளிவான பாடத்தை ஏங்கெல்சினால் பெறமுடியவில்லை. கோட்பாடானது களச்செயல்பாட்டின் மூலம் மட்டுமே நேரடித் தொடர்பு கொண்டு உருவாகிறது என்று நான் கூறவில்லை. களச் செயற்பாட்டில் நீங்கள் நெருங்கியத் தொடர்பு கொண்டிருந்தாலும், கோட்பாட்டை உருவாக்கும் இடத்திலிருந்து வெகு தொலைவிலேயே இருப்பீர்கள். கோட்பாட்டு உருவாக்கத்திற்குத் தேவையான தூரம் மார்க்சுக்குக் கிடைத்தது. ஏங்கெல்ஸ் அவ்வாய்ப்பினை சில சமயங்களில் தவறவிட்டுவிடுவார். உதாரணமாக, அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போரில், வடக்கு மற்றும் தெற்குப் பகுதிகளுக்கு இடையே நடைபெற்ற சண்டையில், தெற்கு வெற்றி பெறும் என ஏங்கெல்ஸ் நினைத்தார். அதற்கு ஏங்கெல்ஸ் பல காரணங்களை முன்வைத்தார். தெற்கின் ராணுவம் மிகச்சிறப்பாக ஒருங்கிணைக்கப்பட்டது என்றார். அது முற்றிலும் உண்மை. பிரிட்டனில் இருந்த சாண்ட்ஹர்ஸ்ட் ராணுவக்கல்லூரி போன்ற அதி உயர்தரமான ராணுவக்கல்லூரிகள் தெற்குப்பகுதியில்தான் இருந்தன. சிறந்த தளபதிகளும் தெற்கில் இருந்தனர். தொடக்கம் முதலே தெற்கின் கையே ஓங்கி இருந்தது. இருப்பினும் வடக்கு வெல்லும் என மார்க்ஸ் அனுமானித்தார். மார்க்ஸ் சொன்னார்: அடிமை முறை உழைப்பை விட கூலி முறை உழைப்பு அதிக உற்பத்தித் திறன் கொண்டது. நீங்கள் கவனிக்க வேண்டிய முதல் விஷயம் இதுதான். எனவேதான் நியூயார்க் டெக்சாஸை விட முன்னேறியுள்ளது, எனவே வடக்கு வெல்லப் போகிறது. அது மட்டுமல்ல. சமூகத்தின் மிகவும் ஒடுக்கப்பட்ட பிரிவினரைப் பாருங்கள் – அவர்கள் கறுப்பின அடிமைகள். அவர்கள் எங்கு ஓடினார்கள், எங்கிருந்து ஓடினார்கள்? அவர்கள் வடக்கிலிருந்து தெற்கு நோக்கிச் சென்றார்களா அல்லது தெற்கிலிருந்து வடக்கு நோக்கிச் சென்றார்களா? தெற்கிலிருந்து வடக்கு நோக்கிச் சென்றார்கள். அவர்கள் வடக்கை தேர்வு செய்தார்கள். எனவேதான் அனைத்து தொழில்நுட்ப, இராணுவ நிபுணத்துவத்தை ஏங்கெல்ஸ் பெற்றிருந்தபோதிலும், மார்க்ஸ் மிகச்சரியாகக் கணித்தார். ஏங்கெல்சின் கணிப்பு பொய்த்துப்போனது.
இந்த விவாதத்தின் நோக்கம் என்ன? உலகின் மிக மோசமான விஷயம் என்பது உலகின் புகழ்மிக்க அறிஞர்கள் மற்றும் ஞானிகளின் ஊதிப்பெருக்கப்பட்ட வாழ்க்கை வரலாற்று பிம்பங்கள்தான். ஏங்கெல்சுக்கு எல்லாம் தெரியும், அவர் எப்போதும் சரியானவர்தான் என்று நான் சொல்கிறேன் என்றால் நான் ஒரு முட்டாள். மார்க்ஸ் எப்பொழுதும் முற்றிலும் சரியானவர் என்று சொல்வது அதைவிடவும் மோசமானது. ஸ்டாலினின் ஆட்சிக்காலத்தில் ரஷ்ய வரலாற்றுப் புத்தகங்களில் லெனினைப் பற்றி எழுதப்பட்டதைப் பற்றிச் சிந்தியுங்கள். லெனின் எப்போதுமே சரியானவர் மட்டுமல்ல, அவருடைய தந்தையும் ஒரு போராளி, முற்போக்குவாதி! உண்மை என்னவென்றால், அவரது தந்தை ஜாரின் மூலம் நன்மதிப்புப் பட்டம் பெற்றவர் (Knighthood). 1881 இல் அலெக்சாண்டர் II கொல்லப்பட்டபோது, லெனினின் தந்தை என்ன செய்தார் என்று நினைக்கிறீர்கள்? அவர் ஜாரின் ஆத்மா சாந்தியடைய தேவாலயத்திற்குச் சென்றார். ஆனால், ஆனால் ஊதிப் பெருக்கப்பட்ட வாழ்க்கை வரலாற்று பிம்பங்களைப் பற்றுபவர்கள் இதை ஒப்புக்கொள்ள முடியாது. ஏனென்றால் புனிதர்களிடமிருந்து மட்டுமே புனிதர்கள் பிறந்திருக்க முடியும். பிறக்க வேண்டும். ஆகவே, டோனி கிளிஃப் ஏங்கெல்ஸை மிகவும் அற்புதமாகச் சொன்னார் என்றும், அவர் தவறேதும் செய்யவில்லை என்றும் நினைத்து மக்கள் இந்தக் கூட்டத்தில் இருந்து வெளியேறுவதை நான் விரும்பவில்லை. அது முட்டாள்தனமானதாக இருக்கும்.
ஏங்கெல்ஸைப் பற்றிய ஒரு நல்ல விஷயம் என்னவென்றால், அவர் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தார். மார்க்ஸ் உயிருடன் இருந்தபோதும் சரி, அதைவிட முக்கியமானது மார்க்ஸ் இறந்த பிறகும் சரி, ஏங்கெல்ஸ் சுறுசுறுப்பாக இருந்தார். 1883 மற்றும் 1895 க்கு இடையில், மார்க்ஸ் இறந்த பிறகான இந்த 12 ஆண்டுகளில், உலகம் முழுவதிலுமிருந்து புரட்சியாளர்கள் மற்றும் தொழிற்சங்கவாதிகள் ஏங்கெல்ஸைத் தொடர்புகொண்டு ஆலோசனை கேட்டார்கள் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள். ஏங்கெல்ஸ் தன்னாலான அறிவுரையை வழங்குவதில் முற்றிலும் தாராளமாக இருந்தார். அவர் பிரெஞ்சு சோசலிச இயக்கத்திலும், ஜெர்மனியிலும், ரஷ்யாவிலும், பிரிட்டனிலும் மற்றும் உலகின் ஒவ்வொரு வெகுஜன இயக்கத்திலும் தனது பங்களிப்பை ஏங்கெல்ஸ் செய்தார்.
அவர் வெறும் சொல்லால் மட்டும் சர்வதேசியவாதி அல்ல. நடைமுறையில் ஒரு சர்வதேசியவாதியாக வாழ்ந்தார். அவரின் வாசிப்புப் பழக்கத்தை நீங்கள் அறிந்திருப்பீர்கள். அவர் தினமும் படித்தவற்றின் பட்டியல் என்னிடம் உள்ளது. அவர் தினமும் ஏழு தினசரிகளை வாசிப்பார். ஜெர்மன் மொழியில் மூன்று, ஆங்கிலத்தில் இரண்டு, ஒரு ஆஸ்திரியன், ஒரு இத்தாலியன் மற்றும் பல்வேறு மொழிகளில் 19 வார இதழ்கள். ஏங்கெல்சுக்கு 29 மொழிகள் தெரியும். ஒரு மொழியைப் படிப்பது அதை பேசுவதை விட எளிதானது. ஏங்கெல்ஸுக்கு 29 மொழிகளைப் பேசத் தெரியும் என்று நான் சொல்லவில்லை, ஆனால் என்ன நடக்கிறது என்பதை அறிய விரும்பியதால், அவரால் அவற்றைப் படிக்க முடிந்தது. ரஷ்யர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என்பதை அறிய விரும்பினார். அந்த நேரத்தில் ஒரு சில ரஷ்ய சோசலிஸ்டுகள் மட்டுமே இருந்தனர். நீங்கள் ரஷ்ய மொழியைப் படிக்காவிட்டால் அந்நாட்டின் சோசலிஸ்ட் இயக்கத்தைப் பின்பற்ற முடியாது. எனவே, அதற்காக அவர் ரஷ்ய மொழியை சிறப்பாகப் படித்தார். இது மிகப்பெரும் சாதனை.
எடுத்துக் கொண்ட பணியில் அவருடைய பங்களிப்பும், அதன் மீதான அர்ப்பணிப்பும் வியக்கத்தக்கது. இவற்றை ஏங்கெல்ஸின் சொந்த வார்த்தைகளிலேயே சுருக்கமாகக் கூறலாம். மார்க்சின் கல்லறையில் அவர் ஆற்றிய உரை இது:
“எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக மார்க்ஸ் ஒரு புரட்சியாளர். முதலாளித்துவ சமூகத்தையும், அது கொண்டு வந்திருக்கும் அரசு நிறுவனங்களையும் தூக்கியெறிவதில் ஏதோ ஒரு வகையில் பங்களிப்பதே அவரது உண்மையான பணியாக இருந்தது. கிளர்ச்சியே அவரது அங்கமாக இருந்தது.”
இப்போது இந்த வார்த்தைகள் ஃபிரடெரிக் ஏங்கெல்ஸுக்கும் சரியாகப் பொருந்தும். ஏங்கெல்ஸ்ஒரு போராளி. அவர் ஒரு அருவமான விஞ்ஞானி அல்ல. அவரது விஞ்ஞானம் சோசலிசத்திற்கானப் போராட்டத்தில் ஒரு ஆயுதமாக இருந்தது. கோட்பாட்டுக்கும், நடைமுறைக்குமான ஒற்றுமை என்பது சில சமயங்களில் முன்வைக்கப்படுவதுபோல கோட்பாடு என்பது யாரோ ஒருவர் புத்தகத்தை எழுதுவதும், நடைமுறை என்பது நீங்கள் அப்புத்தகத்தை வாசிக்கிறீர்கள் என்பதும் அல்ல. கோட்பாட்டுக்கும், நடைமுறைக்குமான ஒற்றுமை என்பது கோட்பாட்டோடு வர்க்கப்போராட்டத்தை ஐக்கியப்படுத்துவது மட்டுமே.
கட்சியானது, பாட்டாளி வர்க்கத்தோழர்களுக்கு பாடம் நடத்துவது என்று முன்வைக்கப்படும் கருத்தை என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. கட்சி என்றால் என்ன? ஆசிரியருக்கு யார் கற்பிப்பது? இயங்கியல் என்பதை இருவழிப் பாதையாகக் கொள்ளமுடியும். கோட்பாடு, தனித்த நிலையில் முற்றிலும் பயனற்றது. நடைமுறை மட்டும் என்பதும் குருட்டுத்தனமானது. உண்மையில் நடைமுறை என்பது கோட்பாட்டிற்கு முந்தியது. நியூட்டன் ஈர்ப்பு விதியைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பும் ஆப்பிள்கள் மரத்திலிருந்து கீழே விழத்தான் செய்தன. அதன்பிறகுதான், ஆப்பிள் எப்படி கீழ்நோக்கி விழுந்தன என்னும் விளக்கக் கோட்பாட்டை நியூட்டன் கண்டுபிடித்தார். பயிற்சி எப்போதும் கோட்பாட்டிற்கு முந்தையது. ஆனால் கோட்பாடுதான் நடைமுறையைப் பலப்படுத்த முடியும்.
மார்க்சிஸ்ட்கள் வெறுமனே நடைமுறைவாதிகளோ அல்லது கோட்பாட்டுவாதிகளோ அல்லர். தத்துவார்த்தமும், நடைமுறையையும் சார்ந்தவர்கள். நடைமுறை என்பதை மிக முக்கியமான விஷயமாக ஏற்பவர்கள். குறுகிய காலத்திற்கும், நீண்ட காலத்திற்கும் நடைமுறை முடிவுகள் எப்படி இருக்கும் என்ற அடிப்படையில் மார்க்சிஸ்ட்களின் செயல்பாட்டை மதிப்பிடுங்கள். நீங்கள் எங்களை விரும்புவதால் எங்களை ஆதரிக்காதீர்கள். எங்களை சோதனைக்கு உட்படுத்துங்கள். உழைக்கும் வர்க்க செயல்பாட்டின் இறுதி விளைவு அவ்வர்க்கத்திற்கான விடுதலை என்பதால், உங்களை நீங்களே சோதனைக்கு உட்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். வர்க்கப் போராட்டம் தொடர்பானவை தவிர, கோட்பாடுகளால் வேறெந்தப் பயனும் இல்லை.
தற்போது தொழிற்சங்கங்களில் நடக்கும் போராட்டத்துடன் கோட்பாட்டை எவ்வாறு தொடர்புபடுத்த முடியும், பாசிசத்திற்கு எதிரானப் போராட்டம் கோட்பாட்டோடு எத்தகைய தொடர்பைக் கொண்டுள்ளது, வேலைவாய்ப்பின்மைக்கு எதிரானப் போராட்டத்துடன் கோட்பாடு எப்படி தொடர்புடையது, தற்போது செச்சினியாவில் நடக்கும் போருடன் இது எவ்வாறு தொடர்புடையது என்பவைதான் இப்போதைய பிரச்னை. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், மார்க்சியம் எப்போதும் செயல்பாட்டிற்கு வழிகாட்டியாக இருக்கிறது, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக ஏங்கெல்ஸ் ஒரு நடைமுறை மனிதராகவே வாழ்ந்தார்.
**********************
(அம்ருதா, செப்டம்பர் 2024 இதழில் வெளிவந்த கட்டுரை)
- Tony Cliff (1917–2000). ஒரு பிரிட்டிஷ் மார்க்சிய அறிஞர். சோசலிஸ்ட் தொழிலாளர் கட்சியின் நிறுவனர். தற்போதைய பாலஸ்தீனத்தில் யூதக்குடும்பத்தில் பிறந்தவர். இயற்பெயர் இகேல் க்ளக்ஸ்டீன். அரச முதலாளித்துவம் என்னும் தத்துவத்தை உருவாக்கியதற்காகப் பெரிதும் அறியப்படுகிறார். அவர் ஒரு ட்ராட்ஸ்கியவாதியாக இருந்தபோதிலும் சோவியத் அரசின் பொருளாதாரக் கொள்கைகள் குறித்து அவரோடு கருத்து மாறுபாடு கொண்டவர். சோவியத் ஒன்றியத்தின் கம்யூனிச அரசு ஒரு முதலாளி வர்க்கமாக செயல்பட்டதாக அவர் வாதிடுவார். ஏகாதிபத்தியம், சோவியத் ஒன்றிய அரசின் இயல்பு மற்றும் புரட்சிகர சோசலிச அரசியல் குறித்த அவருடைய ஆய்வுகளும், தத்துவங்களும் அவருடைய மிக முக்கியமான பங்களிப்புகள்
- “மார்க்சியம் 1996” கருத்தரங்கில் எங்கெல்ஸ் குறித்து டோனி கிளிஃப் ஆற்றிய உரை. முழுமையான ஆங்கில உரையை https://www.marxists.org/archive/cliff/works/1996/07/engels.htm என்னும் சுட்டியில் வாசிக்கலாம்.
- Second Fiddle என்னும் சொல்லுக்கு ஏராளமான தமிழ்ச் சொற்களை கண்டடைந்தபோதிலும், துணைவன் என்னும் சொல்லையே உபயோகப்படுத்தியிருக்கிறேன். பரிசீலிக்கப்பட்ட பிற சொற்கள் வருமாறு: இரண்டாம் குரல், பக்கவாத்தியம், வழிமொழிபவன், ஒத்து ஊதுபவர், ஒத்த சிந்தனையாளர்.
- மார்க்சுக்கு முன்பே தொழிலாளி வர்க்கம் பற்றிய நேரடியான அனுபவத்தைப் பெற்றிருந்தவர் ஏங்கெல்ஸ்தான். அதற்கு சாட்சியமாக விளங்குவதுதான் அவர் 1844இல் எழுதிய ‘இங்கிலாந்தில் தொழிலாளி வர்க்கத்தின் நிலைமை. நேரடியான அவதானிப்புகளிலிருந்தும் உண்மையான தரவுகளிலிருந்தும்’ (The Condition of Working Class in England. From Personal Observation and Authentic Sources) என்ற நூல். 1842-44 ஆம் ஆண்டுகளில் இங்கிலாந்தில் அவர் பெற்றிருந்த அனுபவம், ஆய்வுகள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் எழுதப்பட்டு 1845இல் ஜெர்மன் மொழியில் வெளிவந்த அந்த நூலின் ஆங்கில மொழியாக்கம் 1887இல்தான் வெளியாயிற்று.
- கம்யூனிஸ்ட் கழகத்தின் இரண்டாவது பேராயம் , 1847 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 29 முதல் டிசம்பர் 8 வரை நடைபெற்றது. அந்தக் கழகத்தின் செயல்திட்டத்தை வரையும்படி அந்தப் பேராயம் மார்க்ஸ், ஏங்கெல்ஸ் ஆகியோரை அறிவுரைத்தது. இந்த முடிவின்படி கம்யூனிஸ்ட் கட்சி அறிக்கை ஜனவரி 1848 இல் எழுதப்பட்டது.
- பாரிஸ் கம்யூன் (Paris Commune) என்பது 1871 மார்ச் 18 முதல் மே 28 வரையிலான காலப்பகுதியில், பாரிஸ் நகரில் நடைபெற்ற முதல் பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகார ஆட்சியாகும். இது, 1870-71ஆம் ஆண்டு நடந்த பிரான்சு-பிரஷ்யா போரின் பின்னரும், அதனைத் தொடர்ந்து உருவான அரசியல் நிலைமைகளின் விளைவாகவும், பாரிஸ் நகரில் பொதுமக்கள் மற்றும் தொழிலாளர்கள் தலைமையிலான ஒரு ஆட்சி அமைக்கப்பட்டது. பாரிஸ் கம்யூன், அதன் வரலாற்றில் முக்கியமான இடத்தைப் பெற்றது, ஏனெனில் இது தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் முதல் அரசியல் ஆட்சி முயற்சியாகவும், சமூக நீதி மற்றும் சமநிலைக்கான போராட்டத்தின் அடையாளமாகவும் விளங்கியது. இந்த ஆட்சி மக்களின் வாழ்வாதார மேம்பாடு, வேலை நேரக் குறைப்பு, கல்வி மற்றும் பண்பாட்டு மேம்பாடு போன்ற நல்வாழ்வு நடவடிக்கைகளைக் கொண்டு வந்தது. இருப்பினும், இது வெகு நாட்கள் நீடிக்கவில்லை. மேமாதத்தின் இறுதியில் கம்யூனின் ஆட்சி முடிவுக்கு வந்தது. மார்க்சியம், சமூகநீதி மற்றும் பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகார ஆட்சிமுறை எப்படி இருக்கவேண்டும் என்பது தொடர்பான ஆய்வுகளில் பாரிஸ் கம்யூன் நிகழ்வு மிக முக்கிய இடத்தை வகிக்கிறது.
- 1830களிலும், 1840களிலும் குறிப்பிட்ட சில உரிமைகளை வழங்குமாறு பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தைக் கோரும் சாசனத்தை முன்வைத்துப் போராடிய தொழிலாளி வர்க்க இயக்கம்தான் சார்டிஸ்ட் (Chartists) இயக்கம்.
- சார்லஸ் டிக்கன்ஸ் (Charles Dickens) பிரபலமான ஆங்கில எழுத்தாளர் மற்றும் சமூக சீர்திருத்தவாதி. அவர் 19ஆம் நூற்றாண்டின் விக்டோரியன் யுகத்தில் வாழ்ந்தவர். டிக்கன்ஸ் தனது புனைகதை நாவல்களுக்காக மிகவும் அறியப்படுபவர். தனது எழுத்துகளில் சமூக அவலங்களை சித்தரிப்பதில் திறமை வாய்ந்தவர். ஏ க்ரிஸ்மஸ் காரோல் (A Christmas Carol), ஒலிவர் ட்விஸ்ட் (Oliver Twist), டேவிட் காப்பர்ஃபீல்ட் (David Copperfield) மற்றும் ப்ளீக் ஹவுஸ்” (Bleak House) ஆகியன அவரது முக்கிய படைப்புகள். அவரது கதைகள் பெரும்பாலும் வறுமை, சமூக சமத்துவம், மற்றும் மனித உணர்வுகளை மையமாகக் கொண்டு எழுதப்பட்டன. தனது எழுத்துக்களின் மூலம் வறுமை, தொழிலாளிகளின் நிலைமை மற்றும் குழந்தை உழைப்புக்கு எதிரான கருத்துகளைப் பரப்பியவர்.
- டோனி பிளேயர் – இங்கிலாந்தின் முன்னாள் பிரதமர். 1997-2007 காலத்தில் பிரதமர் பதவி வகித்தவர். தொழிலாளர் கட்சியைச் சேர்ந்தவர்.
- ஜான் மேஜர் – இங்கிலாந்தின் முன்னாள் பிரதமர். 1990-1997 இல் பிரதமர் பதவி வகித்தவர். கன்சர்வேடிவ் கட்சியைச் சேர்ந்தவர்.