ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் போர்த் தொழில்
போர்த் தொழில் என்பது நவீன ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் வசதியான போக்கிடமாகிவிட்டது. இப்போது போரை நிர்ணயம் செய்வது கொள்கைப் பிடிப்புகளோ அல்லது கருத்து மோதல்களோ அல்லது மதப்பிரச்னைகளோ அல்ல. பொருளாதாரம் மட்டுமே போரை நிர்ணயம் செய்கிறது. ஒரு போர் எப்போது தொடங்கப்படவேண்டும், முடியவேண்டும் என நிர்ணயிப்பதும் பொருளாதாரமாகவே இருக்கிறது. போரை நிர்ணயம் செய்வது பண்டைய காலங்களைப் போல மதங்களுக்கிடையிலான மோதல் என்றால் காஸாவில் இவ்வளவு நேரத்திற்கு சண்டை நின்று போயிருக்கும். சிலுவைப்போர்கள் பல நூறு ஆண்டுகள் நடந்தது பற்றி அறிவோம். குதிரைகளையும், வாள்களையும் கொண்டு போரிட்டவர்கள் அவர்கள். நேர்மையானவர்களும்கூட. ஏனென்றால் பெண்களையும், குழந்தைகளையும், முதியவர்களையும் அவர்கள் ஒன்றுமே செய்ததில்லை. ஒன்றிரண்டு விதிவிலக்குகள் இருந்திருக்கலாம்.
ஒன்று தெரியமா? சிலுவைப்போரின் ஒரு காலக்கட்டத்தில் போரில் வென்ற ஒரு இஸ்லாமிய மன்னன், சிலுவைப்படை வீரர்களை பத்திரமாக தங்கள் நாடு போக அனுமதித்தான். ஆனால் அவர்கள் மீண்டும் பெரும் படையுடன் வந்து தங்களுக்கு மன்னிப்பு வழங்கிய மன்னனை துவம்சம் செய்த வரலாற்றுக் குறிப்புகளும் உண்டு. ஆனால் நவீனப் போர் வரலாற்றில் எதிரிகளுக்கிடையே மன்னிப்பு சம்பங்கள் நடந்தது கிடையாது. ஆனால் நிறைய பேரங்கள் நடப்பதுண்டு. 1500 யூத மக்களை இஸ்லாமிய பயங்கரவாதிகள் கொன்று குவித்த ஒரே காரணத்திற்காக, இன்றுவரை 33000 பாலஸ்தீன மக்களைப் படுகொலை செய்திட்ட, இன்னமும் செய்துகொண்டிருக்கிற இஸ்ரேலிய அரசு பயங்கரவாதிகளை நீங்கள் வரலாற்றில் தனியான வரையறையில் மட்டுமே அடக்கமுடியும். இத்தனை மாதங்களாக காஸாவில் நிகழ்ந்து வரும் பாலஸ்தீன மக்களின் படுகொலைகளை நிறுத்திவிட உலகில் உள்ள அத்தனை இஸ்லாமிய அரசுகளும் என்ன துரும்பைக் கிள்ளிப்போட்டுவிட்டன? வெட்கங்கெட்ட அரசுகள்.
ஏனென்றால் அவர்களுக்கு பாலஸ்தீன மக்கள் இஸ்லாமியர்கள் என்பதற்கும் மேல், கச்சாஎண்ணெய் தரும் செல்வ வளமும், அது தரும் தடையில்லா இன்ப வாழ்க்கையும் எப்போதும் வேண்டும். உலகில் எங்கு ரத்தம் சிந்தப்பட்டாலும் கை நனைக்க ஓடோடிவரும் பெரியண்ணன், நரியண்ணன் அமெரிக்கா, இஸ்ரேலை அதட்டுவது போல அதட்டிவிட்டு, நீ நடத்து ராசா நடத்து என்பது போல சைகை காட்டும் அயோக்கியத்தனம் வேறு எங்கும் இருக்கமுடியாது. அமெரிக்கா நினைத்தால் காஸாவில் ஒரு நாள்கூட மேலதிகமாகப் போரை இஸ்ரேல் நடத்திவிடமுடியாது. படுகொலை செய்யப்பட்ட 33000 பாலஸ்தீன மக்களில் பெரும்பாலானவர்கள் பெண்களும், குழந்தைகளும், முதியவர்களும் என்னும் புள்ளி விபரத்தைப் பார்க்கும்போது இஸ்ரேலின் கோழைத்தனத்தையும், கூட்டாளி அமெரிக்காவின் நரித்தனத்தையும் நம்மால் அவதானிக்கமுடியும்.
இப்போது பாலஸ்தீனத்தில் காஸா என்ற ஒரு வசிப்பிடம் இல்லை. அது ஒரு சுடுகாடாக மாற்றப்பட்டுவிட்டது. எப்படி நாஜிக்களின் ஜெர்மனி யூத மக்களின் சுடுகாடாக மாற்றப்பட்டதோ அதேபோல இப்போது காஸா மாற்றப்பட்டுவிட்டது. ஹிரோஷிமாவில் போடப்பட்ட அணுகுண்டு ஆற்றலைவிட பல மடங்கு அழிவைத்தரும் சக்திவாய்ந்த குண்டுகள் இத்தனை மாதங்களாக காஸாவில் போடப்பட்டிருக்கின்றன. உலகின் முன்னணிப் பத்திரிகையாளர்களின் இருப்பிடங்கள் தேடித் தேடி அழிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. காஸாவில் பசிப்பிணி போக்கிய World Central Kitchen என்னும் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனத்தின் வாகனங்கள் மீதும் குண்டு வீசித் தாக்கி அழித்திருக்கிறது இஸ்ரேல். இதில் அந்த அமைப்பின் ஏழு தன்னார்வலர்கள் கொல்லப்பட்டிருக்கிறார்கள். ஒரு வேளை அன்னை தெரசா இப்போது உயிரோடு இருக்கும்பட்சத்தில் நிச்சயம் காஸா சென்றிருப்பார். அவரையும் படுகொலை செய்திருப்பார்கள் இந்த அடப்பாவி இஸ்ரேலியர்கள்.
இப்போது காஸாவில் நடப்பது போர் அல்ல. ஒரு இன அழிப்புப் படுகொலை. ஈழ மக்கள் மே 2009 காலக்கட்டத்தில் கொன்றொழிக்கப்பட்டபோது உலக நாடுகள் கண்மூடி மௌனம் சாதித்தது நம் எல்லோருக்கும் தெரியும். இப்போதும் அப்படித்தான். காஸாவில் நடக்கும் இன அழிப்புப் படுகொலையை இஸ்ரேல் நடத்திக்கொண்டிருக்கும்போது உலக நாடுகள் மௌனம் சாதிக்கின்றன. ஏனென்றால் பாலஸ்தீன மக்களுக்கு எவ்வித அரசியல் அதிகாரமுமில்லை. தன் மதத்துக்காரன் (இஸ்லாமியர்கள்), தன் இனத்துக்காரன் (அரேபியர்கள்) என எவரும் அவர்களின் உதவிக்கு வந்தபாடில்லை. வெறும் முப்பதாயிரம் யூத மக்கள் தங்களின் பாலஸ்தீன நாட்டை எப்படி கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பிடித்தார்கள் என்னும் வரலாற்றை இப்போது பாலஸ்தீனர்கள் அறிந்திருப்பார்கள்.
தங்கள் நாட்டின் ஏழு ராணுவ தளபதிகளை சிரியாவில் கொன்ற காரணத்திற்காக இஸ்ரேல் மீது ஏவுகணைகளை, டிரோன்களை வீசிய ஈரான், அது அங்கு போய்ச் சேரவில்லையானாலும் பெரும் திருப்தி அடைந்திருக்கிறது. தங்கள் நலன்கள் மட்டுமே அவர்களுக்கு முக்கியம். அமெரிக்காவின் கூட்டாளிகளான சவுதி, ஜோர்டான் நாடுகளுக்கு கச்சாஎண்ணெய் வணிகம் முக்கியம். பதற்றம் அதிகமாகும்போது சவுதி மன்னரின் செல்வம் பல பில்லியன்கள் பெருகும். அமெரிக்காவின் எண்ணெய்ச் சந்தையின் மதிப்பும் உயரும். டாலர் வர்த்தகம் பெருகும். டாலர் பலமாகும். மூன்றாம் உலக நாடுகள் செல்வம் இழக்கும். உலகில் வறுமை பெருகும். நோய் அதிகரிக்கும். அமெரிக்கா என்னும் வல்லூறு தடையின்றி உலகில் வட்டமிடும்.