மொழியின் மீதேறி ஆடும் ஆட்டம்!
நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல! சைவர்கள்! வைணவர்கள்!
அதாவது எங்கள் மதம் சிவனியம்! மாலியம்!
இதுதான் நாம் தமிழர்கட்சி சீமான் இப்போது முன் வைக்கும் முழக்கம்!
மேலும் அவர் சொல்கிறார்: 100 சதவீதம் இந்துக்களைக் கொண்ட கட்சி பிஜேபி. 90சதம் இந்துக்களைக் கொண்ட கட்சி திமுக என்று அவர்களே ஒத்துக்கொள்கிறார்கள். அப்படியென்றால் பிஜேபிக்கு எதிரி 90 சதம் இந்துக்களைக் கொண்ட திமுகவா? இல்லை நாங்கள் இந்துக்களே அல்ல! என்று சொல்லும் நாம் தமிழர் கட்சியா?
இது அவர் முன் வைக்கும் கேள்வி.
இந்த வாதத்தையும் கேள்வியையும் பார்த்தவுடன், கேட்டவுடன் நியாயமாகவும் புரட்சிகரமாகவும் தோன்றும். ஆனால் இது எவ்வளவு பெரிய பித்தலாட்டம், மொழி(சித்து) விளையாட்டு என்பதைச் சற்று சிந்தித்துப் பார்த்தால் விளங்கிக் கொள்ளலாம்.
ஆம். நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல! என்ற முழக்கத்தை வரலாற்றில் ஏற்கனவே அண்ணல் அம்பேத்கரும் தந்தை பெரியாரும் வெகு காலத்திற்கு முன்பே வைத்து விட்டார்கள் . வைத்ததுடன் நில்லாமல் மாற்றாக, அண்ணல் அம்பேத்கர் நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல! பூர்வபவுத்தர்கள் என்றார் . தந்தை பெரியார் நாங்கள் திராவிடர்கள் என்றார். இவ்விரு மாற்று அடையாளங்களும் வர்ணாஸ்ரமக் கொள்கைக்கு எதிரானவை.
அவர்கள் இந்து என்ற ”பெயர்” பிடிக்காமலா அப்படிச் சொன்னார்கள்? இல்லை! இந்து மதத்தின் அடிப்படையான வர்ண/ ஜாதிப் பிரிவினை பிடிக்காமல் அதன் ஏற்றத்தாழ்வு பிடிக்காமல், அதன் தீண்டாமைக் கொள்கை பிடிக்காமல் அப்படிச் சொன்னார்கள்.
ஆனால் சீமான் நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல என்று சொல்வது எதன் அடிப்படையில்? அவர் சொல்கிறார் எங்களை இந்து என்று அழைக்காதே! பீகாரில் இருப்பவனும் இந்து நாங்களும் இந்துவா? என்று கேட்கிறார். நாங்கள் சைவர்கள், நாங்கள் வைணவர்கள் என்கிறார். மேலும் வைணவம் என்பது வட சொல் எனவே நாங்கள் அதனை மாலியம் எனத் தமிழ்ப் படுத்திக் கொண்டோம் என்கிறார். அதேபோல் நாங்கள் ஆட்சிக்கு வந்தவுடன் ஜாதி என்ன என்று கேட்க மாட்டோம். ஜாதி என்பது வடசொல் உனது குடி எது என்று கேட்போம். தமிழ்க்குடி என்று பதில் சொன்னால் நம்மாளு என்று புரிந்து கொள்வோம் என்கிறார். அதுமட்டுமல்ல ஜாதி ஆணவக் கொலை என்றும் நான் சொல்ல மாட்டேன். அதனைக் குடிப் பெருமைக் கொலை என்று அழைப்பேன் என்கிறார்.
ஆக இதுதான் சீமானின் நான் இந்து அல்ல! எனக்கு ஜாதி இல்லை என்ற அறிவிப்பின் உள்ளடக்கம். அதாவது விஷம் என்பது வட சொல் அதை ஏற்க முடியாது. நஞ்சு என்பது தமிழ் ஆகவே அதனை ஏற்றுக் குடித்து விடுகிறோம் என்கிறார். அதாவது மொழியை முதன்மையாக்கி அதன் உள்ளடக்கத்தை காலி செய்கிறார்.
அண்ணல் அம்பேத்கரும், தந்தை பெரியாரும், திராவிட இயக்கமும் முன் வைத்த இந்து மத எதிர்ப்பு என்பது மனிதர்களை அது பிராமணர் சத்ரியர், வைசியர், சூத்திரர் , பஞ்சமர் என்று பிரித்து ஏற்றத்தாழ்வை உருவாக்கி அதன் மூலமான சுரண்டலை நியாயப்படுத்துகிறது. தீண்டாமையைக் கற்பித்து உழைக்கும் மக்களை ஒடுக்குகிறது, இழிவு படுத்துகிறது என்பதால் தானே?
இந்த உள்ளடக்கத்தை மறைத்து விட்டு இந்து என்ற பெயரை மட்டும் முன்னிறுத்தி எதிர்க்கும் சீமான் மாற்றாக சைவம் (சிவனியம்), வைணவம் (மாலியமே) எங்கள் சமயம் என்கிறார். வேறு வழியில்லை இப்போது நாம் அவர் முன்வைக்கும் சைவத்தையும் வைணவத்தையும் கூட கேள்வி கேட்க வேண்டிய இடத்திற்கு வந்தாக வேண்டியுள்ளது.
இந்து மதம் முன் வைக்கும் வர்ணஜாதிக் கோட்பாடு பற்றி சைவம், வைணவத்தின் நிலைபாடு என்ன? அவை ஜாதிய ஏற்றத்தாழ்வை, தீண்டாமையை மறுக்கிறதா? தமிழர்கள் அனைவரையும் ஒரு தாய் மக்களாக ஏற்கிறதா?
இல்லையே!
இந்து என்ற பெயரை வழங்கியவர்கள் மேலை நாட்டினர் என்பது நமக்குத் தெரியும். இதனை தெய்வத்தின் குரல் என்ற நூலில் சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி சங்கராச்சாரியும் உறுதி செய்துள்ளதை அனைவரும் அறிவர். அவர் இப்படிச்சொல்கிறார்…….பெயரில்லாத மதம்; இப்போது ஹிந்து மதம் என்று ஒன்றைச்சொல்கிறோமே இதற்கு உண்மையில் இந்தப் பெயர் கிடையாது… நம்முடைய பழைய சாஸ்திரம் எதிலும் ’ஹிந்து மதம்’ என்கிற வார்த்தையே கிடையாது. ஹிந்துக்கள் என்பது அந்நிய நாட்டினர் நமக்கு வைத்த பெயர்தான். மேல் நாட்டுக்காரர்கள் ஸிந்து நதியைக்கடந்தே நம் பாரத நாட்டுக்கு வர வேண்டியிருந்ததல்லவா? ஆனபடியால் ஸிந்துவை இந்து என்றும் அதை அடுத்த நாட்டை இந்தியா என்றும் அதன் மதத்தை இந்து என்றும் குறிப்பிட்டார்கள்…… தெய்வத்தின் குரல், முதல் பாகம் , பக்கம் 141)
ஆக இந்து மதம் என்ற பெயர் வந்து சேர்ந்தது 15 ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகு. ஆனால் ஜாதி இங்கே எப்போது இருந்து இருக்கிறது? சீமான் போற்றும் சைவம் வைணவம் தலைத்தோங்கிய பக்தி இலக்கிய காலத்தில் அதாவது கி.பி.6,7 ஆம் நுாற்றாண்டில் ஜாதியும் தீண்டாமையும் இருந்ததா? இல்லையா? அந்தச் சாதி தீண்டாமை மீது சீமானின் சிவனியமும் மாலியமும் கொண்டிருந்த நிலைபாடு என்ன?
சீமான் சொல்கிறாரே எனக்கு மதமும் இல்லை! ஜாதியும் இல்லை! என்று அப்படித்தான் சைவமும் வைணவமும் சொல்கிறதா? இங்கிருந்த தமிழர்களை எல்லாம் ஜாதியற்ற சைவர்களாகக் கருதி கோயிலுக்குள் அனுமதித்ததா? தில்லை நடராசனை தரிசிக்க விடாமல் நந்தனைத் தடுத்த மதம் எது? எரித்துச் சாம்பலாக்கிய சமயம் எது,? சீமான் போற்றும் சைவம்– சிவனியம் அல்லவா? எனக்கு மதமும் வேண்டாம் ஜாதியும் வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டு சைவத்தையும் வைணவத்தையும் தூக்கிச் சுமப்பதன் மர்மம் என்ன?
இங்கு தமிழ் நாட்டில் இந்து என்று சொல்லி மக்களைத் திரட்டி கலவரம் செய்ய அதன் மூலம் வளர்ந்து ஆட்சியைப் பிடிக்க முடியாது என்று புரிந்து கொண்ட சங்பரிவார் அமைப்பினரின் ஆசையை, சைவம் வைணவம் தமிழர்களின் தாய் மதம் என்று சொல்லியாவது செல்வாக்குப் பெற்று நிறைவேற்றி விடலாம் என்ற சதித்திட்டத்தின் அடிப்படையில் செய்யப்பட்ட ஏற்பாட்டையே சீமான் நடத்திக் காட்ட முயற்சிக்கிறாரோ? என்று தான் சந்தேகப்பட வேண்டி உள்ளது.
ஏனென்றால் ஆர் எஸ் எஸ் -ன் இந்து முன்னணிக்கு நிகராக வீரத்தமிழர் முன்னணியையும் இராமருக்கு நிகராக முருகனையும் சீமான் கையில் எடுத்து இயக்கம் கட்டியதையும் நாம் பார்க்கவே செய்தோம்.. அந்த முருகன் ஒன்றும் இந்துத்துவ அமைப்பினரின் விரோதி அல்ல! என்பதால் இந்துத்துவ சக்திகள் முருகனின் வேலைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டு (பாஜக முருகன்) வேல்யாத்திரை போனதையும் நாம் பார்த்து விட்டோம்.
அவ்வாறே இப்போது இந்து மதம் என்ற பெயருக்குப் பதிலாக சீமான் கையில் எடுத்துள்ள சைவமும் வைணவமும் இந்து மதத்திற்கு எதிரானவை கிடையாது, அவையெல்லாம் கி.பி 1 ஆம் நூற்றாண்டிலேயே சமஸ்கிருதத் தின் ஊடுருவலுக்கு உள்ளானதைப்பற்றி ஆய்வாளர்கள் குறிப்பிடு கிறார்கள். (பெரியாருக்குப்பின் பெரியார் – குறிஞ்சிக்கபிலன், பக்கம் 11,12) ஆகவே சீமான் போற்றும் ஆழ்வார்களும் நாயன்மார்களும் அவர்கள் பாடிய பாசுரங்களும் இந்துத்துவத்திற்கு மனங்கவர்ந்தவைதானே தவிர விரோதமானவை அல்ல.
நாம் தமிழர் சீமான் போற்றும் சைவம் மாலியம் மட்டுமல்ல நாம் தமிழர் கட்சியே உண்மையில் ஜாதியை அதாவது அவர்களது மொழியில் சொல்வதானால் குடியை மறுக்கின்ற கட்சியா? ஒருபோதும் இல்லை. நாம் தமிழர் கட்சி தமிழர் யார்? என்பதை அடையாளம் காண்பதே குடி(ஜாதி)யை வைத்து தான் எனும்போது ஜாதியை மறுப்பதாக எப்படிச் சொல்ல முடியும்?
ஆம் தமிழ் நாட்டில் 500 ஆண்டுகளுக்கும் மேல் வாழ்ந்து தமிழ்ச்சமூகத்தின் மேன்மைக்கும் முன்னேற்றத்திற்கும் உழைத்து, போராடி பாடுபட்டு தமிழர்களாகவே வாழ்ந்துவரும் மக்களை வீட்டிற்குள் மட்டும் ஒரு மொழியைப் பேசுகிறார்கள் என்ற காரணத்திற்காக மொழிச்சிறு பான்மையினரையும் மற்றும் உருது முஸ்லிம் போன்றோரையும் தமிழரல்ல! என்றும் இவர்கள் தவிர்த்த மற்ற ஜாதிகளை எல்லாம் தூய தமிழ்க்குடி என்றும் பிரித்து ”தமிழர் ஆள வேண்டும்! அவர்களின் கீழே மற்ற(ஜாதிகள்)வர்கள் அடிமையாக வாழவேண்டும்” என்றும் கொள்கை வகுத்துள்ளனர்.
ஆக நாம் தமிழர் கட்சியின் அடிப்படையே ஜாதி, மதம் எனும் அடித்தளத்தின் மீது தான் கட்டி எழுப்பப் பட்டு நிற்கிறது. அதாவது வர்ணக் கோட்பாட்டை உயிர் மூச்சாகக் கொண்டு இயங்கும் இந்து மதத்தின் வர்ணக்கோட்பாட்டின் மீதுதான் நாம் தமிழர் கட்சி நிற்கிறது.
ஆனால் சீமான் ஆரியத்தின் உண்மையான எதிரி திராவிடம் தான் என்பதை மடைமாற்றுவதற்காக ஓர் பொய்யான எதிர்ப்பை முன் வைக்கிறார். மொழியை (சொல்லை) மட்டும் முன்வைத்து இந்து× சைவம் என்ற ஓர் போலியான எதிர்வைக் கட்டமைக்க முற்படுகிறார். இது பல ஆண்டுகளாக இங்கு பழ.கருப்பையா போன்றவர்கள் பல மேடைகளில் பேசி வரும் விசயம் தான். ஆனால் அவராவது இந்து என்பதை பார்ப்பனர் களுடன் முடிச்சுப்போட்டும், சைவத்தை பார்ப்பனரல்லாதாருடன் இணைத்தும் பேசி பார்ப்பனர் >< பார்ப்பனரல்லாதார் என்ற முரண்பாட்டில் திராவிட இயக்கத்துடன் ஒன்றுபட்டு நின்றார்.
ஆனால் சீமான் அதனையும் கைவிட்டு விட்டு இந்து என்பதை (இந்தி) மொழியுடன் மட்டும் இணைத்து அந்நியச் சொல் எங்களுக்கு வேண்டாம் என்கிறார். எங்கள் தமிழ் மொழி அடையாளம் கொண்ட சிவனியமும் மாலியமும் எங்களுக்குப் போதும் என்கிறார். மேலும் சமஸ்கிருதத்தை உயிர்மூச்சாகக் கருதும் தமிழ் மொழியை நீச பாஷை என்று கருதும் பார்ப்பனர்களையும் தமிழர் என்று சேர்த்துக் கொள்ளவும் செய்கிறார்.
அடுத்து பாஜக 100% இந்துக்களுடைய கட்சி திமுக 90% இந்துக்களுடைய கட்சி என்று ஒப்பிடுவதன் மூலம் இரு கட்சிகளையும் சமப்படுத்தவும் ஒன்றுபடுத்திக்காட்டவும் செய்யும் ஓர் மொழி விளையாட்டைச்சீமான் நடத்துகிறார். அதாவது இந்துத்துவ மதவெறி பாஜகவையும் மதச்சார்பற்ற திமுகவையும் ஒன்று என்று காட்ட முற்பட்டு ஓர் இழிவான வாதத்தைக் கட்டமைக்கிறார்.
இந்துக்களுக்கான கட்சி என்று பாஜக சொல்லிக் கொண்டாலும் உண்மையில் அது பார்ப்பனர் தவிர்த்த 90 சதவீத இந்துக்களுக்கும் எதிரான கட்சியாகவே பாஜக இயங்குகிறது என்பதை தமிழக மக்கள் நன்றாகவே அறிந்துள்ளனர். பாஜக நடைமுறைப்படுத்தி வரும் நீட் தேர்வில் பழியான, உயிரை மாய்த்துக் கொண்ட தமிழ் நாட்டுக் குழந்தைகள் அனைவரும் யார்? இந்துக் குழந்தைகள் இல்லையா? அப்படி என்றால் பாஜக எந்த இந்துக்களுக்காக நிற்கிறது? பாடுபடுகிறது? இந்தக் கேள்விக்கான விடையையும் அது கொண்டுவந்த மற்றொரு சட்டமே நமக்கு காட்டிக்கொடுத்து விட்டது.
உயர் ஜாதி ஏழைகளுக்கு 10% இட ஒதுக்கீடு என்ற பெயரில் சட்டம் கொண்டுவந்து வேலை வாய்ப்பில் கல்வியில் 10 சதவீத இடத்தை பார்ப்பனர்களுக்குத் தனியாகத் தூக்கிக்கொடுத்து பார்ப்பனரல்லாத பிற்படுத்தப்பட்ட தாழ்த்தப்பட்ட இந்துக்களின் வயிற்றில் அடித்த போதே தெரிந்து விட்டதே பாஜக யாருக்கான கட்சி? அதன் பார்வையில் யார் இந்து? என்ற உண்மை! ஏழை இந்துக்களின் மீது அக்கறை என்றால் அனைத்துச் சாதி ஏழை இந்துக்களுக்கும் 10% இட ஒதுக்கீடு என்றல்லவா அறிவித்து இருக்க வேண்டும்? அது என்ன உயர் ஜாதி இந்துக்களுக்கு மட்டும் இட ஒதுக்கீடு? இது ஒன்று போதுமே பாஜக யார் நலனுக்காக நிற்கிறது என்பதை அம்பலப்படுத்த!
இப்படிப்பட்ட பாஜகவுடன், தமிழ் நட்டின் 90 சதவீத பார்ப்பனரல்லாத மக்களின் நலன் காப்பதற்காகவே தோன்றியதும் இது நாள்வரை போராடிவருகிறதுமான திமுகவை இணைத்தும் சமப்படுத்தியும் இரண்டும் ஒன்றுதான் என்று பேசுவதென்றால் அது எவ்வளவு பெரிய கயமைத்தனம்? திமுக இந்துக்களுக்கு எதிரான கட்சி என்ற மதவெறியர்களின் திட்ட மிட்ட பொய்ப்பிரச்சாரத்தை முறியடிப்பதற்காக திமுகவில் இருப்பவர்களில் பெரும்பான்மையான மக்கள் இந்துக்கள் தான் என்று சொல்லப்பட்ட ஓர் கூற்றைவைத்துக் கொண்டு திமுகவும் பாஜக வும் ஒன்று என்பது அவதூறு அல்லவா? மொழி விளையாட்டல்லவா?
தமிழ் நாட்டில் உள்ள பார்ப்பனரல்லாத பிற்படுத்தப்பட்ட, தாழ்த்தபட்ட பழங்குடி மக்களும் சட்டப்படி இந்துக்கள் தான். ஆனால் வர்ண ஜாதிய சமூக அமைப்பின் படி அவர்களும் பார்ப்பனர்களும் இன்றளவும் சமமில்லை! இந்து மதத்தில் பார்ப்பனர்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள உரிமைகள் பார்ப்பனரல்லாத வேறு மக்களுக்கு கிடையாது! என்று மறுக்கப்பட்டதுடன் நீங்கள் சூத்திரர்கள் பார்ப்பனர்களுக்கு சேவை செய்யவே படைக்கப்பட்டவர்கள் என்று சொல்லப்பட்டதன் காரணத்தினால் தான் அன்று தந்தை பெரியார் நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல திராவிடர்கள் என்று 1925 லேயே தீர்மானம் போட்டார். இச் செய்தி தலித் முரசு வெளியிட்டுள்ள நான் ஓர் இந்துவாகச் சாக மாட்டேன் என்கிற நூல் பக்கம் 157,158 இல் கீழ் கண்டவாறு பதிவு செய்யபட்டுள்ளது
“….இந்து மதத்தை பார்ப்பனரல்லாத மக்கள் விட்டுவிட வேண்டும் என்றும் யாரும் தங்களை இந்துக்கள் என்று சொல்லிக்கொள்ளக் கூடாது என்றும் சுயமரியாதை இயக்கமானது 1925 முதலே சங்க நாதம் செய்து வருகிறது. சென்ற ஜனகணிதத்தில் ( மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பில்) அனேக ஜாதி இந்துக்கள் என்பவர்களே தங்களை இந்துக்கள் அல்ல என்று பெயர் கொடுத்திருக்கிறார்கள். தோழர் ஈ.வெ.ராமசாமி அவர்கள் தீண்டப்படாத வகுப்பு என்பதைச் சேர்ந்தவர் அல்ல என்று சொல்லப்படுபவரானாலும் தான் சாகும்போது இந்துவாய்ச் சாகப்போவதில்லை என்று சுமார் பத்து வருடங்களுக்கு முன்பே சொல்லி இருக்கிறார்……..20/10/1935 குடியரசு இதழில் பெரியார் எழுதிய தலையங்கம்.”
அந்த அடிப்படையில் தான் பெரியாரின் மாணவரான அறிஞர் அண்ணாவும் பார்ப்பனரல்லாத மக்களின் நலனைக் காப்பதற்காக திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தை தோற்றுவித்து பிற்படுத்தப்பட்ட ,தாழ்த்தப்பட்ட, பழங்குடி மற்றும் மதச்சிறுபான்மையின மக்களின் முன்னேற்றத்திற்கு பாடுபட வழியமைத்தார். அவரைத்தொடர்ந்து டாக்டர் கலைஞரும் அவரது மறைவிற்குப் பிறகு இன்றளவும் திமுகவும் பெரியார் கொள்கைகளை நடைமுறைப்படுத்தி தமிழ் நாட்டின் பெரும்பான்மை மக்களான பார்ப்பனரல்லாதாரைக் காப்பாற்றி வருகிறது. சட்டப்படி இந்துக்களாக உள்ள பிற்படுத்தப்பட்ட, தாழ்த்தப்பட்ட, பழங்குடி மக்கள் மற்றும் மத, மொழிச் சிறுபான்மையினர் நலனை மட்டுமல்ல, திமுகவை பரம்பரை எதிரியாகக் கருதும் பார்ப்பனர்களுக்கும் உரிய நன்மைகளைச் செய்து வருகிறது!
@
ஆனால் நாம் தமிழர் கட்சியின் ஒட்டுமொத்த அரசியலும் மொழியின் மீதும், மொழி விளையாட்டு மற்றும் வாய் ஜாலங்களின் மீதான நம்பிக்கையின் அடிப்படையிலேயே கட்டி எழுப்பப்படுகிறது. மார்க்சிய மூலவர்கள் சொன்ன தேசியத்திற்கான கூறுகளில் மொழியை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு மற்றவற்றை எல்லாம் கைகழுவி விடும் போக்கு இங்குள்ள தமிழ்த்தேசியர்கள் என்போர் மத்தியில் பரவலாகக் காணப்படும் ஓர் போக்காகும். (இதற்கான வரலாற்றுக்காரணங்களை ஆய்வு செய்யப் புகுந்தால் அதுவோர் தனிக் கட்டுரையாகிவிடும் என்பதால் இங்கு அதனைத் தவிர்த்து விடவேண்டி யுள்ளது.)
இவ்வாறு மொழியை மட்டும் முதன்மைப் படுத்தியதன் விளைவாகவே தமிழ்த்தேசியம் தமிழ்ப்பாசிசத்தை நோக்கி எளிதாக நகர்ந்துவிடும் விபத்து நிகழ்கிறது . காலனியக்காலத் தேசியம் என்பது பெரும்பாலும் ஏதாவது ஓர் கருத்தியலின் அடிப்படையில் கட்டமைக்கப்படுவது உலகம் முழுதும் நிகழ்ந்த ஒன்றுதான். சிலநாடுகளில் அது மதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுந்தது.
இங்கு தமிழ்நாட்டில் அதுமொழிவழித் தேசியமாக உருப்பெறுவதற் கான புறச்சூழலைக் கொண்டிருந்தது. ஆம் ஜாதியால் பிளவுபட்ட தமிழர்களை (தமிழ்) மொழி மட்டும் தான் இணைக்கிறது! மேலும் தொடர்ந்து ஒன்றிய அரசு மேற்கொண்டு வரும் இந்தித் திணிப்பும், சமஸ்கிருதத்திற்கு முன்னுரிமையும் தமிழ்மொழிப் புறக்கணிப்பும், இழிவு படுத்தலும் தமிழ்நாட்டு மக்களிடம் மொழி உணர்வையும் , மொழிப்பற்றையும், மொழிவழி ஓர்மையும் வளர உதவியது.
இந்த ஓர்மையை அறிவியல் பூர்வமான மொழிவழித் தேசியமாக வளர்ப்பதற்கு ஓர் வலுவான பொருளாதார, தேசிய இன அடித்தளத்தை வழங்கும் விதமாகவே திராவிட இயக்கத் தலைவர்களான அண்ணாவும் கலைஞரும் ஜாதி தீண்டாமை ஒழிப்புக்கான திட்டங்களையும் சட்டங்களையும் போட்டு செயற்பட்டனர். மேலும் பார்ப்பனியத் தாக்கம் குறைந்த சங்க இலக்கியங்களில் இருந்து காதல், வீரம், ஈகை, அறம் போன்ற பண்புகளையும் எடுத்து தமிழினத்தின் குணமாக கட்டமைத்தனர். திராவிட இயக்கத்தின் இந்த அரசியல் செயல் பாட்டையே பாவேந்தர் “ஜாதி ஒழித்தலும் தமிழ் மொழி வளர்த்தலும்” என்று சுருக்கமாகச் சொன்னார்.
இவ்வாறு தமிழ்த்தேசியத்தின் அடிப்படையாக ஜாதி ஒழிப்பையும் தமிழரசன் போன்றோர் இணைத்துக் கண்டதை ஆய்வாளர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர். ஆனால் இன்றைக்குத் தமிழ்த்தேசியம் என்று சொல்லிக் கொண்டு திராவிட இயக்கத்தை எதிர்ப்பதையே முழுமூச்சாகக் கொண்டு செயலாற்றும் மணியரசனும் சீமானும் மிகச்சரியாக (மிகத்தவறாக) ஜாதி ஒழிப்பைத் துண்டித்து விட்டு மொழியை யும் பாரம்பரியத்தையும் மட்டும் முன்னிறுத்தி தங்களது தமிழ்த் தேசிய அரசியலைப் பேசுகின்றனர்.
இவ்வாறான துண்டிப்பும் மொழியை மட்டும் முதன்மைப் படுத்தும் போக்கும் தான் பாசிசப் படுகுழியில் கொண்டு போய்த்தள்ளுகிறது. ஜாதி ஒழிப்பு என்ற விசயம் தான் கடந்த காலத்தில் திராவிட இயக்கத்திடம், பெரியாரிடம் இருந்து தனித்தமிழ் இயக்கத்தை, மறைமலையடிகளை, கி.ஆ.பெவை, ஆதித்தனாரை, மாபொசியை வேறுபடுத்தும் புள்ளியாக இருந்தது. அதுதான் இப்போதும் திராவிட இயக்கத்திற்கு எதிரானவர்களாக மணியரசனையும் சீமானையும் வேறுபடுத்தி நிறுத்துகிறது.
(எ-டு)தமிழ்ப் புலவர்கள், தமிழறிஞர்களின் பெரும் பகுதியினரின் பண்டைய பெருமை பற்றிய வெறிக்கு எல்லையே இல்லை. ஆர் எஸ் எஸ் காரர்களின் இந்து வெறிக்கு இவர்கள் ஒன்றும் சளைத்தவர்களல்லர் ஒரு சாரார்.இந்துப் பழம்பெருமை பேசுகின்றனர். மறைமலை அடிகளும் அன்னாரின் வழித் தோன்றல்களும் தமிழ்ப் பழம் பெருமையைப் பேசுகின்றனர். – கருணா மனோகரன். ஆரியர் திராவிடர் தமிழர் பக்கம்82. கருணாமனோகரன் மேலும் மறமலை அடிகளாரின் நூலில் இருந்தே ஓர் குறிப்பை எடுத்துக்காட்டுகிறார்.
அடிகளார் கூறுவதாவது : சிறுதேவதை வணக்கத்தைச் செலுத்தும் வரையில் அறிவற்ற கீழ் மக்கள் உயிர்க்கொலையையும் ஊனுணவுமாகிய கொடுந்தீவினைகளை கைவிட மாட்டார். ஆதலால் தமிழரில் மேன் மக்களாக யிருப்பாரெல்லாம் அல்லும் பகலும் இடையறாது முயன்று சிறுதேவதை வணக்கத்தையும் உயிர்க் கொலை ஊனுணவையும் அறவே ஒழித்துவிடல் வேண்டும். இதனினுஞ்சிறந்த அறமுஞ்சிறந்த தெய்வக் கொள்கையும் வேறில்லை. பார்க்க தமிழர் மதம்- மறைமலை அடிகள். பக்கம் 289. அடிகளாரின் இந்தக் குறிப்பு ஒன்று போதும் சைவத்தின் உண்மை முகத்தை நாம் புரிந்து கொள்ள!
சுருக்கமாகச் சொல்வதாக இருந்தால் ஏடறிந்த வரலாறு அனைத்தும் வர்க்கப் போராட்டங்களின் வரலாறே என்று மார்க்சியர்கள் கூறுவர். ஆனால் இங்கு தமிழ்நாட்டிலோ அது ஜாதி வேண்டும் என்பவர்களுக்கும் ஜாதிவேண்டாம் என்பவர்களுக்கும் இடையிலான போராட்டமாகவும் வடிவெடுத்து இயங்கி வந்திருப்பதையும் கடந்த கால வரலாற்று நிகழ்வுகள் நமக்கு காட்டுகின்றன. ஆம் தமிழ்ச் சமூகத்தில் மிக நீண்ட காலமாகவே ஜாதி தீண்டாமைக்கு எதிரான குரல் ஒலித்தே வந்துள்ளது.
ஆனால் தமிழ்த்தேசிய இன விடுதலையை விரும்புவதாகச் சொல்பவர் களில் பலர் வரலாறை இனங்களுக்கு இடையிலான போராட்ட வரலாறாகச் சித்தரிக்க முயற்சி செய்கின்றனர். குறிப்பாக தமிழ் இனத்தின் மீது ஆரியர்கள், இசுலாமியர்கள் மராட்டியர்கள், நாயக்கர்கள், ஆங்கிலேயர்கள் என அன்னியர்கள் பலரும் படைஎடுத்து வந்து ஆதிக்கம் செய்து தமிழ் நாட்டையும் மொழியையும் பண்பாட்டையும் சீரழித்ததாகக் கூறுகின்றனர்.
அவ்வாறு வந்தவர்களில் ஆங்கிலேயர்கள் போய்விட்டபடியால் அவர்கள் தவிர்த்து இங்கேயே இப்போதும் பல நூறு ஆண்டுகளாக தமிழர்களாகவே வாழ்ந்து வரும் இசுலாமியர், நாயுடு, ரெட்டி, நாயக்கர்கள் போன்றவர்களை தமிழினத்தின் எதிரிகளாக கட்டமைக்கும் இனவாதிகளாகவே பலரும் உள்ளனர். ஆனால் தமிழ் நாட்டின் வரலாறு வேறு சில உண்மைகளைச் சொல்கிறது. இவர்கள் சொல்லும் அன்னியர்கள் இங்கு வந்த போது தமிழ் பேசும் நிலப்பகுதி எவ்வாறு இருந்தது? குறு நில மன்னர்களால் ஆளப்படுகின்ற சண்டையும் சச்சரவும் மிகுந்த ஒருவருக்கொருவர் வெட்டிக்கொண்டும் குத்திக்கொண்டும் சாகின்ற சிறுசிறு ராஜ்யங்களாக பொ.ஆ(கி.பி) 1300, 1400 காலகட்டம் விளங்கியதாகவே வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் பதிவு செய்துள்ளனர். (தென் இந்திய வரலாறு டாக்டர் கே.கே.பிள்ளை- பக்கம் 6,7,8.)
ஆம் தமிழர்கள் என்ற ஒரே தேசிய இனமாக அன்று மக்கள் இருக்கவில்லை சேர சோழ பாண்டியர்களாகவும் இன்னும் பல்வேறு குறு நில மன்னர்களின் கீழ் வாழ்ந்திடும் மக்களாகவுமே இருந்தனர். மேலும் ஒருவருக்கொரு சண்டையிடும்போது தங்களது உதவிக்கு தமிழரல்லாத வேற்று மொழி அரசர்களை நாடி அவர்களை அழைத்து வந்து தமது சொந்த தமிழ்ச் சகோதர மன்னர்களை, பங்காளிகளை அழித்தொழிக்கவும் செய்தனர். (எடுத்துக்காட்டாக குறு நில மன்னர்களான சுந்தர பாண்டியனும் வீரபாண்டியனும் தங்களுக்கிடையிலான வாரிசு சண்டையில் அலாவுதீன் ஹில்ஜியிடம் உதவிகேட்கப் போய் அவர் மாலிக்காபூரை உதவிக்கு அனுப்ப மாலிக்காபூரோ சுந்தரபாண்டியன், வீரபாண்டியன் இருவரையும் வீழ்த்திவிட்டு ஆட்சியை தான் கைப்பற்றிக்கொண்டு 1310 முதல் 1362 வரை இங்கு தொடர்ச்சியற்ற ஓர் ஆட்சியை நடத்தியதாக வரலாறு கூறுகிறது.
அடுத்து மதுரை சந்திரசேகர பாண்டியனுக்கும் வீரசேகர சோழனுக்கும் இடையில் நடந்த போரில் தோல்வியுற்ற சந்திரசேகர பாண்டியன் விஜய நகரப் பேரரசர் கிருஷ்ணதேவராயரை நாடி உதவி கேட்க அவர் நாகம்ம நாயக்கனை அனுப்புகிறார். ஆனால் உதவிக்கு வந்த நாகம்ம நாகக்கனோ வீரசேகர சோழனை வீழ்த்தியதோடு நில்லாமல் உதவி கேட்டு அழைத்த சந்திரசேகர பாண்டியனையும் வீழ்த்தி ஆட்சியைக் கைப்பற்றிக்கொண்டான். உடனே சோழனும் பாண்டியனும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து போய் கிருஷ்ண தேவராயரிடம் முறையிட கிருஷ்ணதேவராயர் நாகம்ம நாயக்கனைத் திரும்ப அழைக்க நாகம்ம நாயக்கனோ திரும்பி வர மறுத்துவிடுகிறான்.
அதனால் கோபம் கொண்ட கிருஷ்ணதேவராயர் முறையற்ற செயலில் ஈடுபட்ட நாகம்ம நாயக்கனை இழுத்துவர நாகம்ம நாயக்கனின் மகன் விசுவநாத நாயக்கனையே அனுப்புகிறான். மதுரைக்கு வந்து நாகம்ம நாயக்கனை இழுத்துச்சென்று கிருஷ்ணதேவராயரிடம் ஒப்படைக்கும் விசுவநாத நாயக்கனையே மதுரையின் சிற்றரசனாக கிருஷ்ண தேவராயர் நியமிக்கின்றார். அந்த 1529 முதல்1625 வரை மதுரை நாயக்கர் ஆட்சி நடைபெற்றது – பேரா.சுபவீ அவர்களின் நாயக்கர் காலம் உரையிலிருந்து.
இவ்வாறாக அன்னியர்களை தமிழ் நாட்டிற்குள் அழைத்துவந்ததே இவர்கள் கொண்டாடும் தூய தமிழ் மன்னர்கள்தான். ஆக அன்றைய காலகட்டம் என்பது தமிழ் மொழி உணர்வோ தமிழ் இன ஓர்மையோ சிறிதும் இல்லாத ஓர் இனமாகவே உருப்பெறாத முழுக்க முழுக்க ஆதிக்க வெறியும் போர் வெறியும் கொண்ட ஆண்டான்களும் அவர்களின் ஆட்சியின் கீழ் பல்வேறு ஜாதிகளாகப் பிரிந்து வாழ்ந்த மக்களாகவே இருந்தனர் என்பதையே வரலாற்று ஆதாரங்கள் காட்டுகின்றன.
இத்தகைய சூழலில்தான் நவாப்புகளும் மராட்டியர்களும் நாயக்கர்களும் இங்கு வந்து ஆட்சியைக் கைப்பற்றினர். இது மன்னரட்சிக்காலத்தில் தொடர்ந்து நடைபெற்றுவந்த ஒன்றுதான். வலிமையானவர்கள் வலிமை குன்றிய வேற்று நாட்டவர்கள் மீது படையெடுத்து அவர்களை வென்று நாட்டைக் கைப்பற்றுவது அல்லது செல்வங்களைச் சூறையாடுவது என்பது வழக்கமான மன்னராட்சி பண்புகளில் ஒன்று தான். இதற்கும் இன உணர்வுக்கும் தொடர்பேதுமில்லை. ஏற்கனவே சேரர்களும், சோழர்களும் பாண்டியர்களும் தங்களுக்குள்ளும், பிற நாட்டு மன்னர்கள் மீதும் படையெடுத்து வென்றதையெல்லாம் தமிழ் இலக்கியங்கள் புகழ்ந்துள்ளதை நாம் பார்க்கவே செய்கிறோம். கங்கை கொண்டான், கடாரம் வென்றான் என்ற பட்டங்கள் எல்லாம் தமிழ் மன்னர்கள் வேற்று நாடுகளை அடிமை கொண்டதன் அடையாளம் தானே?
ஆனால் அதை எல்லாம் தமிழ் இன வீரத்தின் அடையாளமாக, பெருமையாகக் கருதிக் கொண்டாடும் தமிழ்த் தேசியர்கள் தம்மீதான வேற்று நாட்டு மன்னர்களின் படை எடுப்பையும் வெற்றியையும் அன்னியர் ஆக்கிரமிப்பாக, அநியாயமான, அக்கிரமமான செயலாகக் கருதுகின்றனர். இதுவே பாசிசத்தின் அடிப்படையான தேசிய வெறியாகும்.
ஆகத் தமிழ் மன்னர்களின் போர்களையும், வெற்றியையும், பார்ப்பனர்களுக்கான தான தருமங்களையும், கோயில் குளங்களையும், கோபுரங்களையும், பண்பாட்டு வழமைகளையுமே இவர்கள் தமிழ்த்தேசியத்தின் அடிப்படைப் பண்பாக, அரசியலாகக் கருதுவதை நம்மால் விளங்கிக் கொள்ள முடிகிறது. இது மார்க்சிய மூலவர்கள் தேசியத்திற்குச் சொன்ன வரையறையுடன் எவ்விதத் தொடர்பும் அற்ற விரோதமான ஒன்றாக உள்ளது.
இவ்வாறு பாரம்பரிய பெருமைகளில் இருந்து தேசியத்தைக் கட்டமைப்பதும் புதிதில்லை. உலகின் பல்வேறு நாடுகளிலும் (ரஷ்யாவின் பண்ட் இயக்கம்) காணப்பட்ட ஒன்றுதான். ஆனால் இந்தத் தேசியம் அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றியவுடன் பாசிசமாக மாறுவதற்கான வாய்ப்புகளும் அதிகம் என்பதையும் வரலாற்றாய்வாளர்கள் குறிப்பிடத் தவறவில்லை. அனால் தமிழ் நாட்டிலோ அதிகாரத்தை இவர்கள் கைப்பற்றுவற்கு முன்பே ஓர் தேசியத்தை கற்பிக்கும் போதே பாசிசப் போக்குடன் கட்டமைத்து தங்களது முகத்தை தோலுரித்துக் காட்டிக் கொள்கின்றனர்.
அதுமட்டுமல்ல உலகமே பாசிஸ்ட், கொலைகாரன் என்று வெறுப்புடன் நோக்கும் ஹிட்லரை புகழ்வதும் ஹிட்லர் தனக்காகவே புத்தகம் எழுதி வைத்துவிட்டுப் போயிருக்கிறான் என்று ஹிட்லரை வழிகாட்டியாக பொது மேடையிலேயே சீமான் உரிமை கொண்டாடுவதும் நாம்தமிழ் இளைஞர்கள் அதனை கைதட்டி ஆதரிப்பதும் தமிழ் நாட்டில் இதுவரை எந்தவொரு கட்சித்தலைவரும் செய்யத் துணியாததாகும்.
அந்த ஹிட்லரின் கொள்கைபரப்புச் செயலாளரான கோயபல்ஸ் (பால் யோசப் கோயபெல்ஸ் 1897-1945) எவ்வாறு தன் உணர்ச்சிமிகு பேச்சாற்றலின் மூலம், எவ்வளவு பெரிய பொய்யையும் திரும்பத்திரும்பச் சொல்வதன் மூலம் மக்களை நம்ப வைத்து விட முடியும் என்ற யுத்தியின் மூலம் செருமானியர்களுக்கு யூதப்பகையை ஊட்டினாரோ அதே பாணியினையே சீமானும் மேற்கொண்டு தொர்ந்து ஆதரங்களற்ற பொய்களைக் கூச்சமின்றி பேசிவருவதையும் நாம் காண்கிறோம்.
இது பாசிஸ்டுகளுக்கே உரிய உலகம் தழுவிய குணம் என்பதையும் நம்மால் புரிந்துகொள்ளமுடிகிறது. அவர்களது ஆயுதமே மொழியும் அதைப் பேசும் வாயும் தான் என்பதை இப்போது நேரடியாகவும் அனுபவப் பூர்வமாகவும் பார்த்துணரும் வாய்ப்பை தமிழ் நாட்டு மக்கள் பெற்றுவிட்டனர். இது நாள் வரை எந்தவொரு சிறு ஆதாரத்தையும் (புகைப்படம் அல்லது வீடியோ) வெளியிடாமலே பிரபாகரனுடன் சேர்ந்து தான் ஏகே-74 துப்பாக்கிப் பயிற்சி எடுத்துக் கொண்டதாகவும், ஆமைக்கறி தின்றதாகவும் இன்னும் ஏதேதோ புதிய புதிய பொய்களை ஒவ்வொரு நேர்காணலிலும் சொல்லி வருவதையும் நாம் பார்க்கிறோம்.
’எம்ஜிஆர் முதல்வராக பொறுப்பேற்ற(1977) பிறகு தந்தை பெரியாரை மேடையில் வைத்துக்கொண்டே எம்ஜிஆர் ”காமராஜரும் அண்ணாவுமே என் தலைவர்கள்” என்று சொன்னார். உடனே கூட்டத்தில் அமர்ந்திருந்த மக்கள் எல்லோரும் கொந்தளித்து விட்டனர்’ என்ற அவரது புகழ்பெற்ற மேடை பேச்சு ஒன்று போதும் சீமான் எவ்வளவு பெரிய பொய்யையும் கூசாமல் சொல்லக்கூடியவர் என்பதற்கு. இந்தச் சம்பவத்திற்கு ஆதாரமாக அவர் எந்தப் பத்திரிக்கைச் செய்தியையோ அல்லது புத்தத்தையோ ஆதாரமாகக் காட்டவில்லை அவரே இந்தச் சம்பவத்தை பக்கத்திலிருந்து பார்த்தது போலப் பேசினார். இதனைக்கேட்டு நாம் தமிழ் தம்பிகள் கைதட்டி ஆரவாரமும் செய்தனர். மேடையில் இருந்தவர்களும் அவரிடம் எம்ஜிஆர் முதல்வரானபோது தந்தை பெரியார் உயிரோடில்லை! அவர் 1973 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 24 ஆம் தேதியே இறந்துபோய்விட்டர்! என்ற உண்மையைச் சுட்டிக்காட்ட வில்லை!
இந்தப்பொய்க்கு இது நாள்வரை விளக்கமோ வருத்தமோ சீமான் தெரிவிக்கவில்லை. தனது தவறுக்கு வருந்துவதும் மக்களிடம் மன்னிப்புக் கேட்பதும் தவறிப்போய் பொய் சொல்பர்களுக்குத் தான் பொருந்தும். மொழி மீது ஏறி நின்று பித்தலாட்டம் போடுபவர்களுக்கு, நெஞ்சறிந்து பொய் சொல்லும் இனவெறிப் பாசிஸ்டுகளுக்கு அதெல்லாம் அவசியப்படாது. வருத்தம் தெரிவிப்பதாக இருந்தால் எத்தனை பொய்களுக்குத் தெரிவிக்கமுடியும்? அவர்தம் வாழ் நாள் முழுதும் பத்தாது! அத்தனை பொய்கள்!